Στην άλλη πλευρά του Λονδίνου, στην πρόσφατα αγορασμένη οικία στο Μπέρκελι Σκουέρ, η Τζορτζίνα και ο Τζέιμς Μάλορι είχαν συμφωνήσει αμοιβαία να αφήσουν κατά μέρος το ζήτημα της επικείμενης άφιξης των αδερφών της, τουλάχιστον για το υπόλοιπο της νύχτας, μια και επρόκειτο για ένα ζήτημα στο οποίο δεν μπορούσαν να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία, και ήταν αμφίβολο αν θα μπορούσαν να καταλήξουν και ποτέ. Η αλήθεια ήταν ότι η Τζορτζίνα κατανοούσε πώς ένιωθε ο άντρας της. Στο κάτω κάτω, τα αδέρφια της τον είχαν τσακίσει στο ξύλο και τον είχαν κλειδώσει σε ένα κελάρι. Ο πιο θερμόαιμος απ’ όλους τους, ο Γουόρεν, ευχαρίστως θα κρεμούσε τον Τζέιμς αν ήταν στο χέρι του, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι ο Τζέιμς ήταν ο πειρατής που είχε επιτεθεί σε δύο από τα πλοία τους της «Σκάιλαρκ», γεγονός που ήταν απολύτως αληθές αλλά άσχετο με την όλη υπόθεση.
Ωστόσο ο Γουόρεν το είχε χρησιμοποιήσει αυτό μόνο σαν δικαιολογία, ενώ ο πραγματικός λόγος που ήθελε να ξεμπερδεύει άπαξ και διαπαντός με τον Τζέιμς Μάλορι ήταν ότι ο Τζέιμς είχε εκθέσει την Τζορτζίνα και είχε ανακοινώσει δημοσίως αυτό το γεγονός σε μια συγκέντρωση στην οποία παρευρίσκονταν οι μισοί κάτοικοι της γενέτειράς τους, του Μπρίτζπορτ, στο Κονέκτικατ.
Ναι, στον Γουόρεν οφειλόταν ένα μεγάλο μέρος της αντιπάθειας που εξακολουθούσε να υπάρχει ανάμεσα στον άντρα της και στους αδερφούς της. Αλλά ούτε και ο Τζέιμς ήταν άμοιρος ευθυνών· για του λόγου το αληθές, είχε υποκινήσει όλη αυτή την εχθρότητα ευθύς εξαρχής με την πικρή του γλώσσα. Για να φτάσει να αποκαλυφθεί, αφότου την είχε πάρει με το ζόρι στην Αγγλία, ότι όλο αυτό ήταν σκόπιμο από μεριάς του, ώστε να αναγκάσει τους αδερφούς της να τον πιέσουν να την παντρευτεί, πράγμα που έκαναν, και γρήγορα μάλιστα· ωστόσο αυτό δεν έθεσε τέλος στις κουβέντες για το κρέμασμα, τουλάχιστον όχι από πλευράς του Γουόρεν.
Από την άλλη, πάλι, η Τζορτζίνα κατανοούσε και την άποψη του Γουόρεν. Οι αδερφοί της ένιωθαν περιφρόνηση για τους Άγγλους ακόμα και πριν από τον πόλεμο του 1812, λόγω του ότι οι Άγγλοι είχαν αποκλείσει τα λιμάνια της Ευρώπης και αυτό είχε στοιχίσει στις ακτοπλοϊκές γραμμές «Σκάιλαρκ» πάρα πολλά από τα καθιερωμένα εμπορικά τους δρομολόγια. Κι ύστερα ήταν και τα πολυάριθμα πλοία της «Σκάιλαρκ», που τα είχαν σταματήσει για να τους επιτεθούν, τότε που οι Άγγλοι αναζητούσαν με το έτσι θέλω διάφορους λιποτάκτες για να στελεχώσουν τα στρατεύματά τους. Ο Γουόρεν είχε μια μικρή ουλή στο αριστερό του μάγουλο, από μία από εκείνες τις αυθαίρετες εισβολές στα πλοία, όταν οι Άγγλοι αξίωσαν να πάρουν με το ζόρι κάμποσα από τα μέλη του πληρώματός του κι εκείνος είχε προσπαθήσει να το αποτρέψει.
Όχι, κανένας από τους αδερφούς της δεν έτρεφε καμία αγάπη για την Αγγλία, και ο πόλεμος απλώς έκανε αυτά τα αισθήματα χειρότερα. Οπότε δεν ήταν να απορεί κανείς για το ότι θεωρούσαν πως ο Τζέιμς Μάλορι, ένας Άγγλος υποκόμης, ο πιο διαβόητος άσωτος του Λονδίνου κάποτε, και πρώην πειρατής, δεν ήταν κατάλληλος για τη μονάκριβη αδερφή τους. Αν εκείνη δεν αγαπούσε τον άντρα της σε σημείο τρέλας, ποτέ δεν θα την είχαν αφήσει στα χέρια του, όταν τελικά τους εντόπισαν στο Λονδίνο. Και ο Τζέιμς το γνώριζε αυτό, πράγμα που ήταν απλώς ακόμα ένας λόγος για τον οποίο ποτέ δεν θα έτρεφε απολύτως φιλικά αισθήματα για τους αδερφούς της.
Ωστόσο εκείνη και ο Τζέιμς δεν επρόκειτο να συζητήσουν άλλο γι’ αυτό το ζήτημα απόψε. Ήταν ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα τώρα δα, και ο Τζέιμς με την Τζορτζίνα είχαν μάθει να κρατούν τα ευαίσθητα ζητήματα μακριά από την κρεβατοκάμαρά τους. Όχι πως δεν θα μπορούσαν να στήσουν έναν ωραιότατο καβγά σ’ εκείνο το συγκεκριμένο δωμάτιο, ή και σε οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο βεβαίως. Μα στην κρεβατοκάμαρα φρόντιζαν να στρέφουν την προσοχή τους σε άλλα πράγματα, γεγονός που κατά κάποιο τρόπο μείωνε την ένταση ενός γερού καβγά.
Μόλις είχαν τελειώσει τη στροφή της προσοχής τους σ’ εκείνα τα άλλα πράγματα, και μάλιστα πολύ ευχάριστα, και ο Τζέιμς εξακολουθούσε να κρατάει την Τζορτζίνα στην αγκαλιά του και κάθε τρεις και λίγο έριχνε κι από ένα τσιμπηματάκι όπου έβρισκε λίγο δέρμα γυμνό, γεγονός που προοιωνιζόταν ότι σύντομα θα απορροφούνταν ξανά από εκείνα τα άλλα πράγματα. Η Τζορτζίνα έβρισκε διασκεδαστικό, τρομερά αστείο για την ακρίβεια, ότι είχαν πει τόσο στον Τζέιμς όσο και στον αδερφό του, τον Άντονι, που ήταν και οι δύο πρώην άσωτοι του χείριστου είδους, να απέχουν από την ερωτική πράξη κατά το τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης των γυναικών τους, και ότι και στους δύο είχε φανεί πολύ αστείο να αφήνουν τόσο τους φίλους όσο και τα μέλη της οικογένειάς τους να πιστεύουν ότι ακολουθούσαν τις οδηγίες των γιατρών, αλλά απεχθάνονταν τη στέρηση.
Ακόμα και το γιο του Τζέιμς, τον Τζέρεμι, τον είχαν ξεγελάσει και τον άκουσαν να λέει λόγια συμπαράστασης: «Ε καλά, τι είναι δυο βδομάδες όταν κάποτε ήμαστε στη θάλασσα πολύ περισσότερο χρόνο για να πάμε απ’ το ένα λιμάνι στο άλλο;».
Το πιο αστείο σχετικά με την όλη υπόθεση ήταν ότι ο Τζέρεμι, που ακολουθούσε γοργά τα βήματα του πατέρα του, θα έπρεπε να είναι αρκετά έξυπνος ώστε να ξέρει καλύτερα. Όφειλε να είχε καταλάβει ότι δυο τέτοιοι άρχοντες του αισθησιασμού, όπως ήταν και ο Τζέιμς και ο Άντονι, θα ήξεραν πώς να παρακάμψουν τα προστάγματα των γιατρών για να ικανοποιηθούν οι ίδιοι αλλά και να ικανοποιήσουν τις γυναίκες τους με άλλους τρόπους.
Ο Τζέιμς πάντως είχε διασκεδάσει μ’ αυτή την προσποίηση, με το να δείχνει εξαιρετικά ευερέθιστος και νευρικός, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Άντονι πριν απ’ αυτόν, τουλάχιστον μέχρι που έφτασε το γράμμα από την Αμερική. Τώρα η απαίσια διάθεση του Τζέιμς δεν είχε ούτε ίχνος προσποίησης, και από αυτή την κακοκεφιά του κανένας δεν γλίτωνε, όχι όταν η σαρκαστική του γλώσσα ήταν σε θέση να μαστιγώσει προς πάσα κατεύθυνση και με τέτοια αμείλικτη ακρίβεια. Μερικά σκάγια είχαν πάρει και την ίδια την Τζορτζίνα, αλλά εκείνη είχε ανακαλύψει εδώ και καιρό τον καλύτερο τρόπο για να απαντάει, με το να μην απαντάει καθόλου, πράγμα που έκανε τον άντρα της έξαλλο απ’ τα νεύρα του.
Εκείνη τη στιγμή δεν ήταν νευριασμένος. Μάλιστα δεν σκεφτόταν καν την επικείμενη άφιξη των κουνιάδων του, μια σκέψη που θα είχε καταστρέψει απόλυτα την τωρινή του γλυκιά διάθεση. Ο Τζέιμς ήταν πανευτυχής και ευχαριστημένος όταν η μικρή του Τζορτζ βρισκόταν κάπου γύρω του, κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν πολύ κοντά του. Τα χέρια του περιπλανιούνταν νωχελικά πάνω στο κορμί της, το ίδιο και τα χείλη του, ενώ ο λογισμός του πήγε πίσω σ’ εκείνο το βράδυ και στο χορό όπου είχαν παρευρεθεί.
Δυσάρεστος χορός, κάτι που πριν παντρευτεί θα τον έκανε να πεθάνει από την ντροπή του, αλλά πάλι, τώρα που παντρεύτηκε, υπέθετε πως θα έπρεπε να κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Οι μεγάλοι, όπως αποκαλούσαν τους μεγαλύτερους αδερφούς τους αυτός και ο Άντονι, είχαν επιμείνει να πάει στο χορό, μολονότι αυτό κανονικά δεν θα είχε φέρει αποτέλεσμα, μια και ποτέ δεν είχε υπακούσει στις προσταγές τους και δεν σκόπευε να αρχίσει να υπακούει τώρα. Όμως είχε επιμείνει και η Τζορτζίνα, και δεν χρειάστηκε τίποτε άλλο. Του άρεσε αφάνταστα να την ευχαριστεί.
Ώσπου τελικά έφτασε να διαπιστώσει ότι στην πραγματικότητα το ευχαριστήθηκε και ο ίδιος, αν και αυτό είχε κατά πολύ να κάνει με το ότι παρατηρούσε τον Άντονι να ξεροβήχει, να ξεροκαταπίνει και να πετάει υποτιμητικά σχόλια για κάθε νεαρό πετεινάρι που υπηρετούσε με ζήλο την ανιψιά τους την Έιμι, και ιδίως αφότου ο Άντονι του είχε πει νωρίτερα: «Θα το αφήσω επάνω σου αυτό, αγαπητέ, μια και δεν ήσουν εκεί στην πρώτη επίσημη εμφάνιση της Ρέτζι. Το σωστό σωστό, σε τελική ανάλυση, και η Ρέτζι μού προκάλεσε έγνοιες αρκετές για μια ολόκληρη ζωή, ειδικά αφότου η ψυχή της άρχισε να λαχταράει εκείνο τον κακότροπο φωνακλά, τον Ίντεν. Εδώ μάλιστα δεν με άφηνε καν να τουφεκίσω τον τύπο, κρίμα κι άδικο, και τώρα είναι πολύ αργά, άπαξ και τον παντρεύτηκε».
Ο Τζέιμς είχε άλλους λόγους να αντιπαθεί τον Νίκολας Ίντεν, εκτός από το ότι η Ρέτζι τον είχε παντρευτεί, αλλά αυτό ήταν μια άλλη ιστορία. Εκείνη ισχυριζόταν ότι τον είχε ερωτευτεί γιατί της θύμιζε πάρα πολύ τους πολυαγαπημένους της θείους, τον Άντονι και τον Τζέιμς, γεγονός που τους έκανε να τον αντιπαθούν ακόμα περισσότερο, γιατί κανένας που να τους έμοιαζε δεν ήταν κατάλληλος για τη Ρέτζι τους. Ωστόσο ούτε ο Τζέιμς ούτε ο Άντονι μπορούσαν να βρουν κάποιο ψεγάδι στον τρόπο που φερόταν στη Ρέτζι, τουλάχιστον όχι τώρα, μολονότι ο Νίκολας τα είχε κάνει θάλασσα κατά τον πρώτο χρόνο του γάμου τους. Όμως τώρα πια ήταν ο ιδανικός σύζυγος. Το γεγονός ότι ποτέ δεν θα συμπαθούσαν ουσιαστικά τον τύπο, ήταν ζήτημα αρχής.
Και τώρα, άλλη μια από τις ανιψιές τους έκανε την πρώτη επίσημη εμφάνισή της, και παρόλο που ο Τζέιμς και ο Άντονι δεν είχαν πάρει καθόλου μέρος στην ανατροφή καμίας από τις κόρες του Έντι, όπως είχε γίνει με τη Ρέτζι, που είχε χάσει και τους δυο γονείς της όταν ήταν μόλις δύο ετών, η μικρότερη κόρη του Έντι, με τα κατάμαυρα μαλλιά και τα έντονα μπλε μάτια της, έμοιαζε τόσο πολύ με τη Ρέτζι που θα μπορούσαν να είναι και αδερφές. Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Οπωσδήποτε είχε ξυπνήσει τα προστατευτικά ένστικτα του Άντονι, παρόλο που εκείνος είχε προσπαθήσει να το αρνηθεί. Αλλά ούτε και στον Τζέιμς πολυάρεσε αυτό που είχε νιώσει κι εκείνος την ώρα που έβλεπε τους κομψευόμενους δανδήδες και τους νεαρούς άσωτους που τσακίζονταν για να κερδίσουν την προσοχή της Έιμι. Για του λόγου το αληθές, είχε αλλάξει επιτόπου γνώμη για τις ελπίδες που είχε να του χάριζε η Τζορτζίνα μια κόρη τόσο απολαυστικά γλυκιά όσο η μικρή Τζούντιθ του Άντονι και της Ρόσλιν.
«Είσαι ξύπνια, Τζορτζ;» ρώτησε νωχελικά ο Τζέιμς.
«Κι εγώ και το μωρό».
Ο Τζέιμς ανακάθισε κι έβαλε τα δυο του χέρια στο τεράστιο φούσκωμα της κοιλιάς της για να της κάνει ένα απαλό μασάζ. Όταν ήρθε η επόμενη κλοτσιά, την ένιωσε ακριβώς μέσα στην παλάμη του. Τα βλέμματά τους αντάμωσαν και χαμογέλασαν πλατιά ο ένας στον άλλο. Ο Τζέιμς πάντα ένιωθε να συναρπάζεται μέχρι τα κατάβαθα της ψυχής του, κάθε φορά που αισθανόταν το μωρό του να κινείται μέσα στην κοιλιά της γυναίκας του.
«Κι αυτή η κλοτσιά ήταν ήπια», του είπε.
Το χαμόγελό του έγινε ακόμα πιο πλατύ. «Ε τότε ο μικρός θα είναι έτοιμος για την παλαίστρα από πολύ μικρή ηλικία».
«Ο μικρός; Εγώ νόμιζα πως ήθελες κορίτσι».
Ο Τζέιμς ρουθούνισε. «Άλλαξα γνώμη, μετά τα αποψινά. Θα αφήσω για τον Τόνι και τον Έντι τις έγνοιες που φέρνουν τα κορίτσια».
Η Τζορτζίνα χαμογέλασε, ξέροντας τόσο καλά τον άντρα της ώστε να ξέρει ακριβώς τι είχε μέσα στο μυαλό του. «Η Έιμι ήταν απίστευτα όμορφη απόψε, έτσι δεν είναι;»
Δεν απάντησε σ’ αυτό, αλλά είπε: «Εκείνο που θέλω εγώ να ξέρω είναι πώς διάολο μου διέφυγε αυτό, ενώ περνούσε περισσότερο χρόνο εδώ τώρα τελευταία παρά στο σπίτι της».
«Δεν σου διέφυγε ότι είναι όμορφη· απλώς σου διέφυγε το πόσο όμορφη είναι», είπε η Τζορτζίνα με νόημα. «Ως θείος της, υποτίθεται πως δεν ήσουν υποχρεωμένος να έχεις προσέξει ότι έχει αποκτήσει καμπύλες σε όλα τα σωστά σημεία, και ιδίως αφού η Σάρλοτ την είχε φασκιωμένη απ’ την κορφή ως τα νύχια μ’ εκείνα τα κοριτσίστικα φορέματα με τους ψηλούς γιακάδες».
Μια άλλη σκέψη έκανε τα πράσινα μάτια του να γουρλώσουν. «Ω Θεέ μου, μη μου πεις ότι το έχει προσέξει και ο Τζέρεμι, ε; Γι’ αυτό λες να είναι τόσο πρόθυμος να τη συνοδεύει εδώ κι εκεί;»
Η Τζορτζίνα ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια και προσπάθησε να του δώσει ένα χαϊδευτικό χτύπημα, όμως δεν μπορούσε να τον φτάσει πάνω από τον όγκο της κοιλιάς της. «Είσαι απίστευτος, Τζέιμς. Γιατί μονίμως αποδίδεις τέτοιες ακόλαστες τάσεις σ’ αυτό το γλυκό αγόρι; Είναι μόλις δεκαοχτώ χρόνων, για όνομα του Θεού».
Ο Τζέιμς ύψωσε το ένα από τα χρυσαφένια του φρύδια, μια από τις γκριμάτσες του που κάποτε η Τζορτζίνα απεχθανόταν, αλλά τώρα την έβρισκε πολύ χαριτωμένη. «Γλυκό αγόρι;» είπε. «Ο γιος μου; Είναι δεκαοχτώ και φαίνεται τριάντα, ο αγύρτης».
Η Τζορτζίνα θα συμφωνούσε ότι ο Τζέρεμι έδειχνε μεγαλύτερος από την ηλικία του, μια και στο ύψος είχε πάρει από το θείο του τον Τόνι, γεγονός που τον καθιστούσε λίγα εκατοστά ψηλότερο από τον πατέρα του, ενώ το φαρδύ του στέρνο το είχε πάρει από τον Τζέιμς, και αυτό τον έκανε να φαίνεται πελώριος σε σύγκριση με άλλους νεαρούς άντρες της ηλικίας του. Όμως δεν επρόκειτο να το πει αυτό στον πατέρα του, που ήδη αρκετά φούσκωνε από καμάρι για τον νεαρό.
«Εντάξει, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τον Τζέρεμι και την Έιμι. Συμβαίνει να ξέρω ότι έχουν γίνει οι καλύτεροι φίλοι. Αλλά πάλι, έχουν την ίδια ηλικία, καταλαβαίνεις. Σε λίγες εβδομάδες θα γίνει κι εκείνη δεκαοχτώ. Απλώς μου κάνει εντύπωση που η Σάρλοτ δεν την έβαλε να περιμένει αυτές τις λίγες εβδομάδες και μετά να κάνει την επίσημη πρώτη της εμφάνιση».
«Αυτά πρέπει να είναι καμώματα του Έντι. Παραείναι μαλακός σε ό,τι αφορά στα κορίτσια του, πράγμα που, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι αυτό που χρειάζεται η Έιμι τούτη τη στιγμή».
Η Τζορτζίνα ύψωσε κι εκείνη λιγάκι το φρύδι της. «Θα ενδιαφερθείς εσύ ο ίδιος προσωπικά και γι’ αυτή την ανιψιά;»
«Δεν υπάρχει περίπτωση», αποκρίθηκε εκείνος, με τη φωνή του να έχει πάρει έναν εντελώς ξερό τόνο. «Η ειδικότητά μου είναι τα αγόρια, το ξέρεις, και θα έχω να χαίρομαι τον νεογέννητο γιο μου, οπότε δεν θα έχω χρόνο να ανησυχώ για τη μικρότερη κόρη του Έντι».
Η Τζορτζίνα αμφέβαλλε γι’ αυτό, γιατί είχε ακούσει πόσο σοβαρά είχε πάρει ο Τζέιμς το ζήτημα της ανατροφής της Ρέτζι, τόσο πολύ που όταν αναγκάστηκε να στερηθεί το χρόνο του μαζί της τον καιρό που ήταν πειρατής, πήγε και απήγαγε το κορίτσι για κάμποσους μήνες και το τριγύριζε στα διεθνή ύδατα, γεγονός που είχε κάνει τους αδερφούς του να τον αποκηρύξουν για αρκετά χρόνια. Όμως η Ρέτζι ήταν η αγαπημένη ανιψιά, λόγω του ότι όλοι την έβλεπαν σαν κόρη τους, οπότε ίσως ο Τζέιμς και ο Άντονι να άφηναν την Έιμι στη φροντίδα του πατέρα της κι ας ανησυχούσε αυτός, μια και τα είχε καταφέρει μια χαρά με τα άλλα τέσσερα παιδιά του… Μπα, δεν υπήρχε περίπτωση.
«Και τώρα που άλλαξες γνώμη και δεν θέλεις να κάνουμε κόρη, τι θα γίνει αν κάνουμε τελικά;»
Εκείνος τη φίλησε ακριβώς στο κέντρο της κοιλιάς της και της χαμογέλασε πλατιά, μολονότι ο τόνος της φωνής του ακούστηκε όσο πιο σοβαρός μπορούσε. «Θα προσπαθήσω να συνεχίσω τις προσπάθειες, Τζορτζ. Να είσαι σίγουρη».
Η Τζορτζίνα θα περνούσε πάρα πολύ καιρό στο κρεβάτι ενώ εκείνος θα συνέχιζε τις προσπάθειες στον δεύτερο γύρο, ήταν σίγουρη γι’ αυτό.