Płatki śniegu nie są stworzone do samotności; każdy z nich, z rozrzuconymi ramionami, plącze się i zazębia ze swoim sąsiadem; z biegiem czasu zbijają się w jedną masę, tworząc lód. Lód jest jednak niestały, nawet w największym zimnie. Wewnątrz lodowca ciśnienie i zdolność pierwiastków do wchodzenia ze sobą w reakcje powodują topnienie lodu w temperaturze znacznie niższej niż temperatura zamarzania, sprawiając, że dwa kawałki po zetknięciu się ze sobą topią się i zamarzają ponownie jako jeden.