Ik heet Christopher John Francis Boone. Ik ken alle landen van de wereld met hun hoofdstad en alle priemgetallen tot 7507.
Toen ik Siobhan 8 jaar geleden voor het eerst ontmoette, liet ze me dit plaatje zien:
en ik wist dat dit ‘verdrietig’ betekende, en zo voelde ik me toen ik de dode hond vond.
Daarna liet ze me dit plaatje zien:
en ik wist dat dit ‘blij’ betekende, zoals wanneer ik over de Apollo-ruimtevluchten lees, of als ik om 3 of 4 uur ‘s-nachts nog wakker ben en ik de straat op en neer kan lopen en net doen of ik de enige mens op de hele wereld ben.
Daarna tekende ze nog een paar plaatjes:
maar ik kon niet zeggen wat die betekenden.
Ik liet Siobhan een heleboel van deze gezichten tekenen en ernaast schrijven wat ze precies betekenden. Ik bewaarde het papier in mijn zak en haalde het eruit als ik niet begreep wat iemand bedoelde. Maar het was heel moeilijk te zeggen welke tekening het meest leek op het gezicht dat iemand trok, omdat de gezichten van mensen heel snel bewegen.
Toen ik Siobhan vertelde dat ik dit deed, pakte ze een potlood en een ander vel papier en zei dat mensen het waarschijnlijk heel
vonden, en lachte. Dus verscheurde ik het eerste papier en gooide het weg. En Siobhan bood haar excuses aan. En als ik nu niet weet wat iemand bedoelt, vraag ik dat of loop ik weg.