To Hubert Languet
Mi charissime Huberte. Scripsi tibi per Beuterichum nostrum quid tùm mihi in a[nimum] veniret. Hoc tempore D°. Rogerio hæc ad te dedi, potius ut nullam interm[ittam] ocasionem te salutandi, quâm ut ulla hie offeratur ocasio vel cogitatio[ne] digna. Ita male satisfecimus Buterichio, ut credam nisi quo min[us] fiat ipsius obstet humanitas, male nos in Germania audituros. Et tamen ut ingenuè et tibi soli dicam non ita constanter visi estis vestras res tractare, cum aliud princeps Aurangius, aliud illus- trissimus Casimir[us] viderentur appetere. Unde regina arripuit ocasionem defendendi tarditatem suam in exequendis consiliis contra Leycestrensem, Walsinghamum, et ali[os,] qui earn vehe- mentius ad agendum persuaserant. Quod maximè d[oleo.] Plessius noster brevi credo hinc discedet, qui nec ea potuit obtinere quæ sanè Christianæ reipublicæ fuissent salutaria. Ego profecto, nisi De[us] potenter résistât videor mihi causam nostram ruentem videre, et aliquid jam Indicum mecum meditor. Regina tibi bene favet, ut spero te brevi intellecturum. Interea me ut soles vehemen[ter] ames velim. Meque omnibus nostris comunibus amicis commendes. Ex aula regia 10° Martii, 1578. Tuus, Philippus Sidneius. Swendianum scriptum accepi a Comité Hannaviense, a te nullum hactenus habui. Meum D. Rogerium oro ut in meam gratiam adhuc magis ames.