Cui dono lepidum novum libellum
arida modo pumice expolitum?
Corneli, tibi: namque tu solebas
meas esse aliquid putare nugas.
5 Iam tum, cum ausus es unus Italorum
omne aevum tribus explicare cartis…
Doctis, Iuppiter, et laboriosis!
Quare habe tibi quidquid hoc libelli —
qualecumque, quod, o patrona virgo,
10 plus uno maneat perenne saeclo!
Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,
rumoresque senum severiorum
omnes unius aestimemus assis!
Soles occidere et redire possunt;
5 nobis cum semel occidit brevis lux,
nox est perpetua una dormienda.
Da mihi basia mille, deinde centum,
dein mille altera, dein secunda centum,
deinde usque altera mille, deinde centum;
10 dein, cum milia multa fecerimus,
conturbabimus illa, ne sciamus,
aut ne quis malus invidere possit,
cum tantum sciat esse basiorum.
Miser Catulle, desinas ineptire,
et quod vides perisse perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas quo puella ducebat
5 amata nobis quantum amabitur nulla.
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat,
(fulsere vere candidi tibi soles).
Nunc iam illa non vult: tu quoque impotens noli,
10 nec quae fugit sectare, nec miser vive,
sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale puella, iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit invitam;
at tu dolebis, cum rogaberis nulla.
15 Scelesta, vae te, quae tibi manet vita?
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
Quem basiabis? Cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.
Furi et Aureli comites Catulli,
sive in extremos penetrabit Indos,
litus ut longe resonante Eoa
tunditur unda,
5 sive in Hyrcanos Arabesve molles,
seu Sagas sagittiferosve Parthos,
sive quae septemgeminus colorat
aequora Nilus,
sive trans altas gradietur Alpes,
10 Caesaris visens monimenta magni,
Gallicum Rhenum horribile aequor ulti-
mosque Britannos,
omnia haec, quaecumque feret voluntas
caelitum, temptare simul parati,
15 pauca nuntiate meae puellae
non bona dicta:
cum suis vivat valeatque moechis,
quos simul complexa tenet trecentos,
nullum amans vere, sed identidem omnium
20 ilia rumpens;
nec meum respectet, ut ante, amorem,
qui illius culpa cecidit velut prati
ultimi flos, praetereunte postquam
tactus aratro est.
Ille mi par esse deo videtur,
ille, si fas est, superare divos,
qui sedens adversus identidem te
spectat et audit
5 dulce ridentem, misero quod omnis
eripit sensus mihi: nam simul te,
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
<postmodo vocis>
lingua sed torpet, tenuis sub artus
10 flamma demanat, sonitu suopte
tintinant aures, gemina teguntur
lumina nocte.
Otium, Catulle, tibi molestum est;
otio exsultas nimiumque gestis.
15 Otium et reges prius et beatas
perdidit urbes.
Salax taberna vosque contubernales,
a pilleatis nona fratribus pila,
solis putatis esse mentulas vobis,
solis licere, quidquid est puellarum,
5 confutuere et putare ceteros hircos?
An, continenter quod sedetis insulsi
centum an ducenti, non putatis ausurum
me una ducentos irrumare sessores?
Atqui putate: namque totius vobis
10 frontem tabernae sopionibus scribam.
Puella nam mi, quae meo sinu fugit,
amata tantum quantum amabitur nulla,
pro qua mihi sunt magna bella pugnata,
consedit istic. Hanc boni beatique
15 omnes amatis, et quidem, quod indignum est,
omnes pusilli et semitarii moechi;
tu praeter omnes une de capillatis,
cuniculosae Celtiberiae fili,
Egnati. opaca quem bonum facit barba
20 et dens Hibera defricatus urina.
Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit;
haec illi fatuo maxima laetitia est.
Mule, nihil sentis! si nostri oblita taceret,
sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,
5 non solum meminit, sed (quae multo acrior est res)
irata est; hoc est, uritur et loquitur.
Nulli se dicit mulier mea nubere malle
quam mihi, non si se Iuppiter ipse petat.
Dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti,
in vento et rapida scribere oportet aqua.
Dicebas quondam solum te nosse Catullum,
Lesbia, nec prae ne velle tenere Iovem.
Dilexi tum te non tantum ut vulgus amicam,
sed pater ut gnatos dirigit et generos.
5 Nunc te cognovi: quare et si impensius uror,
multo mi tamen est vilior et levior.
«Qui potis est?» inquis. Quod amantem iniuria talis
cogit amare magis, sed bene velle minus.
Quis hoc potest videre, quis potest pati,
nisi impudicus et vorax et aleo,
Mamurram habere quod Comata Gallia
habebat uncti et ultima Britannia?
5 Cinaede Romule haec videbis et feres?
Et ille nunc superbus et superfluens
perambulabit omnium cubilia,
ut albulus columbus aut Cydonius?
Cinaede Romule, hoc videbis et feres?
10 Es impudicus et vorax et aleo.
Eone nomine, imperator unice,
fuisti in ultima occidentis insula,
ut ista nostra diffututa Mentula
ducenties comesset aut trecenties?
15 Quid est? Alit sinistra liberalitas?
Parum expatravit an parum helluatus est?
Paterna prima lancinata sunt bona,
secunda praeda Pontica, inde tertia
Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus:
20 nunc Galliae timetur et Britanniae.
Quid hunc malum fovetis? Aut quid hic potest
nisi uncta devorare patrimonia?
Eone nomine urbis o potissimei
socer generque, perdidistis omnia?
Pulcre convenit improbis cinaedis,
Mamurrae pathicoque Caesarique.
Nec mirum: maculae pares utrisque,
urbana altera et illa Formiana,
5 impressae resident nec eluentur:
morbosi pariter, gemelli utrique,
uno in lecticulo erudituli ambo,
non hic quam ille magis vorax adulter,
rivales socii puellularum.
10 Pulcre convenit improbis cinaedis.
Mentula habet instar triginta iugera prati,
quadraginta arvi: cetera sunt maria.
Cur non divitiis Croesum superare potis sit,
uno qui in saltu tot bona possideat,
5 prata arva ingentes silvas saltusque paludesque
usque ad Hyperboreos et mare ad Oceanum?
Omnia magna haec sunt, tamen ipsest maximus ultro,
non homo, sed vero mentula magna minax.
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
vel anseris medullula vel imula oricilla
vel pene languido senis situque araneoso
idemque, Thalle, turbida rapacior procella
5 cum luna mulierarios ostendit oscitantes,
remitte pallium mihi meum, quod involasti,
sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,
inepte, quae palam soles habere tamquam avita.
Quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,
10 ne laneum latusculum manusque mollicellas
inusta turpiter tibi flagella conscribillent,
et insolenter aestues, velut minuta magno
deprensa navis in mari, vesaniente vento.
Furi, cui neque servus est neque arca
nec cimex neque araneus neque ignis,
verum est et pater et noverca, quorum
dentes vel silicem comesse possunt,
5 est pulcre tibi cum tuo parente
et cum coniuge lignea parentis.
Nec mirum: bene nam valetis omnes,
pulcre concoquitis, nihil timetis,
non incendia, non graves ruinas,
10 non facta impia, non dolos veneni,
non casus alios periculorum.
Atque corpora sicciora cornu
aut siquid magis aridum est habetis
sole et frigore et esuritione.
15 Quare non tibi sit bene ac beate?
A te sudor abest, abest saliva,
mucusque et mala pituita nasi.
Hanc ad munditiem adde mundiorem,
quod culus tibi purior salillo est,
20 nec toto decies cacas in anno;
atque id durius est faba et lapillis;
quod tu si manibus teras fricesque,
non umquam digitum inquinare possis.
Haec tu commoda tam beata, Furi,
25 noli spernere nec putare parvi.
Et sestertia quae soles precari
centum desine: nam sat es beatus.
Pisonis comites, cohors inanis,
aptis sarcinulis et expeditis,
Verani optime tuque mi Fabulle,
quid rerum geritis? satisne cum isto
5 vappa frigoraque et famem tulistis?
Ecquidnam in tabulis patet lucelli
«Expensum», ut mihi, qui meum secutus
praetorem refero datum lucello
O Memmi, bene me ac diu supinum
10 tota ista trabe lentus irrumasti!
Sed, quantum video, pari fuistis
casu: nam nihilo minore verpa
farti estis. Pete nobiles amicos!
At vobis mala multa di deaeque
15 dent, opprobria Romuli Remique.
Amabo, mea dulcis Ipsitilla,
meae deliciae, mei lepores,
iube ad te veniam meridiatum.
Et si iusseris, illud adiuvato,
5 ne quis liminis obseret tabellam,
neu tibi lubeat foras abire,
sed domi maneas paresque nobis
novem continuas fututiones.
Verum si quid ages, statim iubeto;
10 nam pransus iaceo et satur supinus
pertundo tunicamque palliumque.
Quid est, Catulle? quid moraris emori?
Sella in curuli struma Nonius sedet,
per consulatum peierat Vatinius;
quid est, Catulle? quid moraris emori?
Bononiensis Rufa Rufulum fellat,
5 uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis
vidistis ipso rapere de rogo cenam,
cum devolutum ex igne prosequens panem
ab semiraso tunderetur ustore.
Quid dicam, Gelli, quare rosea ista labella
5 hiberna fiant candidiora nive,
mane domo cum exis et cum te octava quiete
e molli longo suscitat hora die?
Nescio quid certe est: an vere fama susurrat
grandia te medii tenta vorare viri?
Sic certe est: clamant Victoris rupta miselli
ilia, et emulso labra notata sero.
Quid facit is, Gelli, qui cum matre atque sorore
5 prurit, et abiectis pervigilat tunicis?
Quid facit is, patruum qui non sinit esse maritum?
Ecquid scis quantum suscipiat sceleris?
Suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys
nec genitor Nympharum abluit Oceanus;
nam nihil est quicquam sceleris, quo prodeat ultra,
non si demisso se ipse voret capite.
Gellius est tenuis: quid ni? Cui tam bona mater
5 tamque valens vivat tamque venusta soror,
tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis
cognatis, quare is desinat esse macer?
Qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,
quantumvis quare sit macer invenies.
Nascatur magus ex Gelli matrisque nefando
5 coniugio et discat Persicum aruspicium;
nam magus ex matre et gnato gignatur oportet,
si vera est Persarum impia religio,
gnatus ut accepto veneretur carmine divos,
omentum in flamma pingue liquefaciens.
Non ita me di ament quicquam referre putavi,
utrumne os an culum olfacerem Aemilio.
Nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,
erum etiam culus mundior et melior;
5 nam sine dentibus hic. Dentis os sesquipedalis,
gingivas vero ploxeni habet veteris,
praeterea rictum qualem diffissus in aestu
meientis mulae cunnus habere solet.
Hic futuit multas et se facit esse venustum,
10 et non pistrino traditur atque asino?
Quem siqua attingit, non illam posse putemus
aegroti culum lingere carnificis?
In te, si in quemquam, dici pote, putide Victi,
id quod verbosis dicitur et fatuis;
ista cum lingua, si usus veniat tibi, possis
culos et crepidas lingere carpatinas.
5 Si nos omnino vis omnes perdere, Victi,
hiscas; omnino quod cupis efficies.
Multus homo es, Naso, neque tecum multus homo <est> qui
descendit: Naso, multus es et pathicus.
[…]
ille pulveris Africi
siderumque micantium
210 subducat numerum prius,
qui vestri numerare vult
multa milia ludi:
ludite ut libet, et brevi
liberos date. non decet
215 tam vetus sine liberis
nomen esse, sed indidem
semper ingenerari.
Torquatus volo parvulus
matris e gremio suae
220 porrigens teneras manus
dulce rideat ad patrem
semihiante labello.
Sit suo similis patri
Manlio et facile insciis
225 noscitetur ab omnibus
et pudicitiam suae
matris indicet ore.
Talis illius a bona
matre laus genus approbet,
230 qualis unica ab optima
matre Telemacho manet
fama Penelopaeo.
claudite ostia, virgines:
lusimus satis. At, boni
235 coniuges, bene vivite et
munere assiduo valentem
exercete iuventam.
[…]
Ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo,
50 numquam se extollit, numquam mitem educat uvam,
sed tenerum prono perflectens pondere corpus
iam iam contingit summum radice flagellum;
hanc nulli agricolae, nulli coluere iuvenci:
at si forte eadem est ulmo coniuncta marita,
55 multi illam agricolae, multi accoluere iuvenci:
sic virgo dum intacta manet, dum inculta senescit;
cum par conubium maturo tempore adepta est,
cara viro magis et minus est invisa parenti.
<Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!>
et tu ne pugna cum tali coniuge, virgo.
60 non aequom est pugnare, pater cui tradidit ipse,
ipse pater cum matre, quibus parere necesse est.
virginitas non tota tua est, ex parte parentum est:
tertia pars patri, pars est data tertia matri,
tertia sola tua est: noli pugnare duobus,
65 qui genero sua iura simul cum dote dederunt.
<Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!>
[…]
simul haec comitibus Attis cecinit, notha mulier,
thiasus repente linguis trepidantibus ululat,
leve tympanum remugit, cava cymbala recrepant,
30 viridem citus adit Idam properante pede chorus.
Furibunda simul anhelans vaga vadit, animam agens,
comitata tympano Attis per opaca nemora dux,
veluti iuvenca vitans onus indomita iugi:
rapidae ducem sequuntur Gallae properipedem.
35 itaque, ut domum Cybebes tetigere lassulae,
nimio e labore somnum capiunt sine Cerere.
Piger his labante languore oculos sopor operit;
abit in quiete molli rabidus furor animi.
Sed ubi oris aurei Sol radiantibus oculis
40 lustravit aethera album, sola dura, mare ferum,
pepulitque noctis umbras vegetis sonipedibus,
ibi Somnus excitum Attin fugiens citus abiit:
trepidante quem recepit dea Pasithea sinu.
ita de quiete molli rapida sine rabie
45 simul ipsa pectore Attis sua facta recoluit,
liquidaque mente vidit sine quis ubique foret,
animo aestuante rusum reditum ad vada tetulit.
Ibi maria vasta visens lacrimantibus oculis,
patriam allocuta maestast ita voce miseriter:
50 «Patria o mei creatrix, patria o mea genetrix,
ego quam miser relinquens, dominos ut erifugae
famuli solent, ad Idae tetuli nemora pedem,
ut apud nivem et ferarum gelida stabula forem,
et earum omnia adirem furibunda latibula,
55 ubinam aut quibus locis te positam, patria, reor?
cupit ipsa pupula ad te sibi dirigere aciem,
rabie fera carens dum breve tempus animus est.
Egone a mea remota haec ferar in nemora domo?
Patria, bonis, amicis, genitoribus abero?
60 Abero foro, palaestra, stadio et gyminasiis?
Miser a! miser, querendum est etiam atque etiam, anime.
Quod enim genus figura est, ego non quod obierim?
Ego mulier, ego adulescens, ego ephebus, ego puer,
ego gymnasi fui flos, ego eram decus olei:
65 mihi ianuae frequentes, mihi limina tepida,
mihi floridis corollis redimita domus erat,
linquendum ubi esset orto mihi sole cubiculum.
Ego nunc deum ministra et Cybeles famula ferar?
ego Maenas, ego mei pars, ego vir sterilis ero?
70 Ego viridis algida Idae nive amicta loca colam?
Ego vitam agam sub altis Phrygiae columinibus,
ubi cerva silvicultrix, ubi aper nemorivagus?
Iam iam dolet quod egi, iam iamque paenitet.»
Roseis ut hic labellis sonitus <citus> abiit,
75 geminas deorum ad aures nova nuntia referens,
ibi iuncta iuga resolvens Cybele leonibus
laevumque pecoris hostem stimulans ita loquitur.
«Agedum», inquit «age ferox <i>, fac ut hanc furor
[<agitet>,
fac uti furoris ictu reditum in nemora ferat,
80 mea libere nimis quae fugere imperia cupit.
Age caede terga cauda, tua verbera patere,
fac cuncta mugienti fremitu loca retonent,
rutilam ferox torosa cervice quate iubam.»
Ait haec minax Cybebe religatque iuga manu.
85 Ferus ipse sese adhortans rapidum incitat animo,
vadit, fremit, refringit virgulta pede vago.
At ubi umida albicantis loca litoris adiit,
tenerumque vidit Attin prope marmora pelagi,
facit impetum; ille demens fugit in nemora fera;
90 ibi semper omne vitae spatium famula fuit.
Dea magna, dea Cybebe, dea, domina Dindimei,
procul a mea tuos sit furor omnis, era, domo:
alios age incitatos, alios age rabidos.
[…]
Qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,
large multiplici constructae sunt dape mensae,
305 cum interea infirmo quatientes corpora motu
veridicos Parcae coeperunt edere cantus.
his corpus tremulum complectens undique vestis
candida purpurea talos incinxerat ora,
at roseae niveo residebant vertice vittae,
310 aeternumque manus carpebant rite laborem.
Laeva colum molli lana retinebat amictum,
dextera tum leviter deducens fila supinis
formabat digitis, tum prono in pollice torquens
libratum tereti versabat turbine fusum,
315 atque ita decerpens aequabat semper opus dens,
laneaque aridulis haerebant morsa labellis,
quae prius in levi fuerant exstantia filo:
ante pedes autem candentis mollia lanae
vellera virgati custodibant calathisci.
320 Haec tum clarisona pellentes vellera voce
talia divino fuderunt carmine fata,
carmine, perfidiae quod post nulla arguet aetas.
«O decus eximium magnis virtutibus augens,
Emathiae tutamen, Opis carissime nato,
325 accipe, quod laeta tibi pandunt luce sorores,
veridicum oraclum: sed vos, quae fata sequuntur,
currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Adveniet tibi iam portans optata maritis
Hesperus, adveniet fausto cum sidere coniunx,
330 quae tibi flexanimo mentem perfundat amore,
languidulosque paret tecum coniungere somnos,
levia substernens robusto bracchia collo.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
335 Nulla domus umquam tales contexit amores,
nullus amor tali coniunxit foedere amantes,
qualis adest Thetidi, qualis concordia Peleo.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
nascetur vobis expers terroris Achilles,
340 hostibus haud tergo, sed forti pectore notus,
qui persaepe vago victor certamine cursus
flammea praevertet celeris vestigia cervae.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Non illi quisquam bello se conferet heros,
cum Phrygii Teucro manabunt sanguine campi,
345 Troicaque obsidens longinquo moenia bello,
periuri Pelopis vastabit tertius heres.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Illius egregias virtutes claraque facta
saepe fatebuntur gnatorum in funere matres,
350 cum incultum cano solvent a vertice crinem,
putridaque infirmis variabunt pectora palmis.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Namque velut densas praecerpens messor aristas
sole sub ardenti flaventia demetit arva,
355 Troiugenum infesto prosternet corpora ferro.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Testis erit magnis virtutibus unda Scamandri,
quae passim rapido diffunditur Hellesponto,
cuius iter caesis angustans corporum acervis
360 alta tepefaciet permixta flumina caede.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Denique testis erit morti quoque reddita praeda,
cum teres excelso coacervatum aggere bustum
excipiet niveos percussae virginis artus.
365 Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Nam simul ac fessis dederit fors copiam Achivis
urbis Dardaniae Neptunia solvere vincla,
alta Polyxenia madefient caede sepulcra;
quae, velut ancipiti succumbens victima ferro,
370 proiciet truncum summisso poplite corpus.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Quare agite, optatos animi coniungite amores.
Accipiat coniunx felici foedere divam,
dedatur cupido iam dudum nupta marito.
375 Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
Non illam nutrix orienti luce revisens
hesterno collum poterit circumdare filo,
(currite ducentes subtegmina, currite, fusi.)
anxia nec mater discordis maesta puellae
380 secubitu caros mittet sperare nepotes.
Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.»
Talia praefantes quondam felicia Pelei
carmina divino cecinerunt pectore Parcae.
Praesentes namque ante domos invisere castas
385 heroum <et> sese mortali ostendere coetu
caelicolae nondum spreta pietate solebant.
Saepe pater divum templo in fulgente residens,
annua cum festis venissent sacra diebus,
conspexit terra centum procumbere tauros. […]
Verani, omnibus e meis amicis
antistans mihi milibus trecentis,
venistine domum ad tuos penates
fratresque unanimos anumque matrem?
5 Venisti. O mihi nuntii beati!
Visam te incolumem audiamque Hiberum
narrantem loca, facta nationes,
ut mos est tuus, applicansque collum
iucundum os oculosque suaviabor.
10 O quantum est hominum beatiorum,
quid me laetius est beatiusve?
Paene insularum, Sirmio, insularumque
ocelle, quascumque in liquentibus stagnis
marique vasto fert uterque Neptunus,
quam te libenter quamque laetus inviso,
5 vix mi ipse credens Thuniam atque Bithynos
liquisse campos et videre te in tuto.
O quid solutis est beatius curis,
cum mens onus reponit, ac peregrino
labore fessi venimus larem ad nostrum,
10 desideratoque acquiescimus lecto?
Hoc est quod unum est pro laboribus tantis.
Salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude
gaudete, vosque, o Lydiae lacus undae,
ridete quicquid est domi cachinnorum.
Dianae sumus in fide
puellae et pueri integri;
Dianam pueri integri
puellaeque canamus.
5 O Latonia, maximi
magna progenies Iovis,
quam mater prope Deliam
deposivit olivam,
montium domina ut fores
10 silvarumque virentium
saltuumque reconditorum
amniumque sonantum,
tu Lucina dolentibus
Iuno dicta puerperis,
15 tu potens Trivia et notho es
dicta lumine Luna.
Tu cursu, dea, menstruo
metiens iter annuum
rustica agricolae bonis
20 tecta frugibus exples.
Sis quocumque tibi placet
sancta nomine, Romulique,
antique ut solita es bona
sospites ope gentem.
Malest, Cornifici, tuo Catullo
malest, me hercule, et laboriose,
et magis magis in dies et horas.
quem tu, quod minimum facillimumque est,
5 qua solatus es allocutione?
Irascor tibi. Sic meos amores?
Paulum quid lubet allocutionis,
maestius lacrimis Simonideis.
Iam ver egelidos refert tepores,
iam caeli furor aequinoctialis
iucundis Zephyri silescit aureis.
Linquantur Phrygii, Catulle, campi
5 Nicaeaeque ager uber aestuosae;
ad claras Asiae volemus urbes.
Iam mens praetrepidans avet vagari,
iam laeti studio pedes vigescunt.
O dulces comitum valete coetus,
10 longe quos simul a domo profectos
diversae variae viae reportant.
Mellitos oculos tuos, Iuventi,
si quis me sinat usque basiare,
usque ad milia basiem trecenta
nec numquam videar satur futurus,
5 non si densior aridis aristis
sit nostrae seges osculationis.
Quinti, si tibi vis oculos debere Catullum
aut aliud, si quid carius est oculis,
eripere ei noli, multo quod carius illi
est oculis seu quid carius est oculis.
Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
Si quicquam mutis gratum acceptumque sepulcris
accidere a nostro, Calve, dolore potest,
(quo desiderio veteres renovamus amores
atque olim missas flemus amicitias),
5 certe non tanto mors immatura dolori est
Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.
Si quicquam tacito commissum est fido ab amico,
cuius sit penitus nota fides animi,
meque esse invenies illorum iure sacratum,
Corneli, et factum me esse puta Arpocratem.
Si quicquam cupido optantique optigit umquam
insperanti, hoc est gratum animo proprie.
Quare hoc est gratum nobis quoque carius auro
quod te restituis, Lesbia, mi cupido,
5 restituis cupido atque insperanti, ipsa refers te
nobis. O lucem candidiore nota!
Quis me uno vivit felicior aut magis hac est
optandus vita dicere quis poterit?
Iucundum, mea vita, mihi proponis amorem
hunc nostrum inter nos perpetuumque fore.
di magni, facite ut vere promittere possit,
atque id sincere dicat et ex animo,
5 ut liceat nobis tota perducere vita
aeternum hoc sanctae foedus amicitiae.