In obitum
Procancellarii medici.
Parére fati discite legibus,
Manusque Parcæ jam date supplices,
Qui pendulum telluris orbem
Jäpeti colitis nepotes.
Vos si relicto mors vaga Tænaro 5
Semel vocârit flebilis, heu moræ
Tentantur incassùm dolique;
Per tenebras Stygis ire certum est.
Si destinatam pellere dextera
Mortem valeret, non ferus Hercules 10
Nessi venenatus cruore
Æmathiâ jacuisset Oetâ.
Nec fraude turpi Palladis invidæ
Viddisset occisum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit 15
Ense Locro, Jove lacrymante.
Si triste fatum verba Hecatëia
Fugare possint, Telegoni parens
Vixisset infamis, potentique
Ægiali soror usa virgâ. 20
Numenque trinum fallere si queant
Artes medentûm, ignotaque gramina,
Non gnarus herbarum Machaon
Eurypyli cecidisset hastâ.
Læsisset & nec te Philyreie 25
Sagitta echidnæ perlita sanguine,
Nec tela te sulmenque avitum
Cæse puer genitricis alvo.
Tuque O alumno major Apolline,
Gentis togatæ cui regimen datum, 30
Frondosa quem nunc Cirrha luget,
Et mediis Helicon in undis,
Jam præfuisses Palladio gregi
Lætus, superstes, nec sine gloria,
Nec puppe lustrasses Charontis 35
Horribiles barathri recessus.
At fila rupit Persephone tua
Irata, cum te viderit artibus
Succoque pollenti tot atris
Faucibus eripuisse mortis. 40
Colende præses, membra precor tua
Molli quiescant cespite, & ex tuo
Crescant rosæ, calthæque busto,
Purpureoque hyacinthus ore.
Sit mite de te judicium Æaci, 45
Subrideatque Ætnæa Proserpina,
Interque felices perennis
Elysio spatiere campo.