CHAPTER TWENTY

 

Naging maselan ang pagbubuntis ni Dane dahil lagi siyang depressed kung kaya panay din ang takbo ni Shelby sa ospital. May mga panahon na nasa Europa siya’t dumadalo ng kung anu-anong fashion event ngunit napapauwi siya ng wala sa oras. Kinakailangan niya kasing uwian ito dahil wala nang iba pang sasaklolo rito kundi siya. Kaya nang sabihin ng doktor na may posibilidad na mawala ang bata dahil mahina ang kapit nito, mas nauna pa siyang humagulgol kaysa sa kaibigan.

“Are you guys related?” kaswal na tanong ng doktor sa kanilang dalawa ni Dane habang inu-ultrasound ang tiyan ng huli.

“No, we’re not. We’re good friends.” Si Shelby ang sumagot.

“Oh. You’re so sweet. Your friend is lucky to have you.”

No’n lang napangiti si Dane sa doktora. Sumulyap ito kay Shelby at pinangiliran ng luha.

“Give me a few minutes as I examine the print outs.” At lumabas ng silid ang doktora.

Nang silang dalawa na lang, kinausap ni Dane si Shelby.

“Maraming salamat, Shelby. Hindi ko alam kung paano kami magsu-survive na mag-ina kung wala ka rito sa tabi namin. Kung ---kung mabubuhay siya, gusto kong ikaw na ang magbigay sa kanya ng pangalan at---ikaw na rin---”

Hindi naituloy ni Dane ang sasabihin dahil bumalik na ang doktora at inabot sa kanila ang resulta ng ultrasound.

“Do you want to know the baby’s gender now?”

Nagkatinginan sina Shelby at Dane. They held each others’ hands and agreed to opt for knowing the baby’s sex in advance.

“It’s a baby girl. Congratulations!”

Lalo silang napahawak nang mahigpit sa kamay ng isa’t isa. Baby girl. Para iyong umalingawngaw sa isipan ni Shelby. Hindi na siya makapaghintay na makita ang bata. Sigurado siyang pang-Miss Universe ang hitsura ng bulinggit dahil kahit may kaliitan para sa standard ng mga Amerikano ang tatay nito may hitsura naman si Albus. Saka hindi rin panget si Dane.

Pag-uwi sa shared condo nila sa Queens, dumeretso na sa kuwarto niya si Dane at si Shelby nama’y nagbihis para pumunta sa trabaho. Pagdating ng dalaga sa opisina may nakalapag na sa mesa niyang invitation card para manood ng opening night ng Broadway show ni Marinette Schlossberg.

“Ms. Schlossberg is inviting me to her show? Bakit?!” nasabi tuloy ni Shelby nang malakas. Nagulat siya dahil hindi naman sila personal na magkakilala. In fact, noong nagkita sila sa party ng Vogue noong isang gabi, inirapan pa siya nito.

Ayaw sana ng dalaga na paunlakan ang imbitasyon ng babae, ngunit nang isangguni niya ito kay Dane nang gabing iyon mariin siya nitong kinumbinsi na dumalo.

“Iyan na ang pagkakataon mong malaman kung talaga ngang may bragging rights sa teatro ang babaeng iyon at makilatis mo rin ang iyong karibal!”

Napangiti si Shelby sa salitang karibal. It has been more than two months since the last time Gunter sent her a bouquet of flowers. Simula kasi noong tinanggihan niya itong muli ay nag-lie low na ito sa pagpapadala ng kung anu-ano. Bukod doon, kinontra pa ang kanyang ama’t lolo. Na sa bandang huli pala’y aatras din dahil namahalan daw sa presyong hiningi ng hotel owner. Kahit umatras na sa deal ay naimbyerna pa rin ang dad niya, lalo na ang kanyang Grandpa. Binilin pa sa kanyang huwag na huwag daw niyang paakyatin ito ng ligaw just in case.

 

**********

“Boss, here you are!” At nakangisi pang nilatag ni Frederick sa mesa ng amo ang printed info kung paano nanliligaw ang mga Pinoy sa napupusuan nilang babae. May pictures pa mga iyon.

“Are you sure?” tanong ni Gunter.

Grabe ang pangungunot ng ulo ni Gunter dahil hindi niya sukat akalain na may mga ganoong ligawan sa ibang panig ng mundo. Pinakatitigan nga niyang mabuti ang larawan kung saan nakahubad ang manliligaw habang nagsisibak ng kahoy. Sa isang picture naman, may hawak ng sinaunang gamit sa pagbubungkal ng lupa ang manliligaw. Hatak-hatak pa ito ng isang hayop na no’n lang niya rin nakita.

“I do not think these styles are still being done. First of all, not everyone live in a farm. Second of all, people now have a stove. They do not need some woods to cook their food.”

“You are not reading the explanations below them, boss. Here, look,” patuloy pa ni Frederick at tinuro kay Gunter ang mga possible replacements no’n sakaling hindi na raw applicable sa sitwasyon ng babae. Nang makita ni Gunter ang panunuyo sa mga magulang, umasim agad ang kanyang mukha.

“Kasi naman kayo, boss, eh. Bakit n’yo naman sinulot ang hotel? Nagpadala kasi kayo sa init ng ulo n’yo dahil nabasted na naman kayo ni Ms. Shelby. Dapat, nagpakahinahon lang kayo,” paninisi ni Frederick sa salitang German. Gunter glared at him.

“Woo the Dad!” nabasa ni Gunter sa mga naagaw na papel kay Frederick at napamura ito agad. Naalala niya kasi ang hitsura ni Magnus San Diego nang huli niya itong makita sa pagtitipon ng mga hoteliers sa California two weeks ago.

“There’s more, boss. Woo the brothers first and foremost if she has brothers.” At humalakhak na rito si Frederick na kaagad din namang nagseryoso nang tingnan nang masama ni Gunter.

“These are stupid! Purely stupid! I will not do any of those things! Woo the brothers and dad my ass!”

Makikitang napatirik ng mga mata si Frederick sa bandang likuran ni Gunter. Bubulung-bulong pa ito. Pinaghirapan niya kasing i-research ang mga iyon.

 

**********

“Hi guys! Sowie, I’m late!” bati ni Shelby sa mga kuya.

Nagbigay ito ng sangkatutak na dahilan kung bakit nahuli ng dating sa usapan nilang magkakapatid. Na ang totoo niyan, nakita niya lang si Gunter sa corner bago ang restawrang iyon. May kausap ito sa cell phone. Pinagmasdan muna niya nang kung ilang minuto ang binata bago pinaandar ang sasakyan papunta sa pinaghihintayan ng mga kapatid. Ilang linggo na kasi niyang hindi ito nakikita sa malapitan. Aminado siyang na-miss niya rin ito kahit papaano. Kung pumayag nga lang ito noon na maghintay ay marahil sila na sa mga panahong ito. Kaso pinatunayan lang nito sa kanya na dapat nga itong pagdudahan.

“It’s all right, sweetie,” sagot ni Marius agad at pinaupo nito ang bunso sa tabi at pinalipat naman ang katabing si Morris sa kabisera. “I heard your fashion house is doing so well. Binalita sa amin ni Grandpa na big-time na ang mga clients mo.”

Napabungisngis na parang grade one si Shelby. Ganoon siya kapag pinupuri-puri ng kuya niya. Nagbida na nga siya ng latest account na nakuha from Europe. Isang celebrity kasi sa UK ang kumuha sa kanya para mag-design ng wedding gown nito.

“Wow! That’s awesome, little girl,” sabi naman ni Matias.

Nag-congratulate na rin ang lahat na mga kuya niya. Tila nalimutan na nila ang pinag-aawayan kanina pa.

Nasa New York ang mga kuya ni Shelby dahil bukod sa gusto siyang makita ng mga ito, nais din nilang panoorin ang laro ni Alfonso na sinasabi ng mga reliable dailies na huling game na raw nito. Magre-retiro na raw kasi ang lalaki sa football.

“Did you get it, bro?” excited na tanong ni Moses kay Morris matapos mabati ang bunsong kapatid.

Makikita namang busy sa kabubutingting sa cell phone niya si Morris. He looked excited and then all of a sudden he cussed loudly. Napokpok pa ang mesa.

“Anong nangyari?” gulat na tanong ni Shelby.

“It was a fvcking scam!” sagot ni Morris.

Marius and Markus glared at Morris. Hindi man sila nagsalita mahahalata namang nagalit sila sa kapatid. Pinitik naman ni Matias ang noo ng huli.

“Paasa! Bwisit ka!” asik pa ni Matias kay Morris.

“Eh ano ngang magagawa ko? At least I tried my best.”

“Ano ba kasi iyan?” Si Shelby uli.

“Wala kaming mabilhan ng ticket para sa laro ng Bengals at Jets bukas ng gabi. That bastard made sure we cannot purchase tickets in any outlet,” sagot ni Marius.

Nang marinig ito, tumahimik na si Shelby. Alam na niya kung sino ang tinutukoy ng kuya.

“Ito kasing bwisit na ito, sinabihan ko nang damihan ang kuha sa source niya. Sarili lang din niya ang inisip,” sabat naman ni Markus na ang tinutukoy ay si Matias.

“What can I do? Wala na ngang available, di ba? Iisa lang ang binigay sa akin. Bakit hindi kayo manghingi sa Dela Peña na iyon total naman ay hindi kayo ang nanuntok doon? Tsaka ba’t ba tayo atat manood ng laro ng gagong iyon?”

Hindi umobra ang reverse psychology tactic ni Matias sa mga kuya. Lalo siyang tinitigan nang masama ng kambal.

“Hindi naman sana kami mabubwisit sa iyong kumag ka kung hindi ka nagyabang na kayang-kaya mo kaming bilhan ng ticket kahit ilan pa ang gusto namin ni Marius.”

No’n lang napagtanto ni Shelby na tinotoo nga ni Alfonso ang banta nito dahil sa ginawang panununtok dito ni Matias. Mula kasi no’n hirap nang makakuha ng ticket sa laro nito ang mga kapatid. Sa katulad ng mga kuya niyang mahihilig sa football, big deal sana bukas ang laro. How she wish she could do something for them. Iisang tao lang sana ang makakatulong sa kanila kaso...

“Wala namang binatbat daw ngayon ang laro ni Dela Peña,” bigla na lang ay sabi ni Moses. “Saka sino ba ang mga magaling sa Jets? Wala naman masyado, di ba?”

Walang nadala sa sour graping ni Moses. Sa halip, nalungkot lalo ang lahat dahilan para magsisihan sila na hindi iyon agad naasikaso gayong obssessed silang lahat sa football.

“Why don’t we eat first and figure it out later on, all right?” suhestyon ni Shelby. Tinawag niya agad ang server para umorder.

Nagkanya-kanya na ngang hawak sa menu ang mga kapatid at nagdikta na sa kanya ng oorderin nila. Ire-relay na lang sana ito ng dalaga sa waiter nang natigilan siya sa inabot nito sa kanya. Isang puting sobre.

Pinangunutan ng noo si Shelby. Naisip na naman kasing baka imbitasyon iyon sa isa na namang play ng feeling big star na si Marinette Schlossberg. Bored na bored siya sa play nito noong nakaraang linggo kahit na mahilig siya sa Broadway show kung kaya wala na siyang balak na manood ng mga future plays nito.

“A love letter?” biro ni Moses habang umiinom ng kape.

“Ka wala namang taste ang kung sino mang manliligaw mo kung ganyan lang ka ordinaryo ang sobreng paglalagyan niya ng love letter niya,” komento naman ni Morris. Nakangisi na ito.

“Ano ‘to?” nagtatakang tanong ni Shelby nang mabunot ang ilang pirasong papel na may barcode sa pinakadulo.

Napa-double take doon si Matias at nanlaki ang mga mata. Nang hugutin na lahat ni Shelby ang sampong piraso no’n nagulat ang mga kuya niya. Tickets kasi iyon para sa club seats sa laro ng Cincinnati Bengals at New York Jets na gaganapin sa makalawa.

“Who the fvck sent these to you?” nakangising tanong ni Matias habang binibilang ang mga tickets. Saktung-sakto raw sa kanilang magkakapatid at mayroon pa ang kanilang dad at grandpa kung gusto rin nila. May sobra pang dalawa.

Bago pa makasagot si Shelby ay mabilis na naagaw ni Marius kay Matias ang mga tickets at binalik ang mga ito sa sobre.

“These came from Mr. Albrecht, I presume. Isa siya sa may-ari ng New York Jets,” sabi pa ni Marius sa kanila.

Napa-ugh ang mga kapatid nito.

“So what if it was Gunter Albrecht who sent these to us? Ang importante’y may tickets na tayo,” sagot ni Matias. Natutuwa. Inagaw uli ang sobre sa Kuya Marius nila.

Umalma ang mga kapatid niya at inakusahan siyang traidor.

“Akala ko pa naman dudang-duda ka sa taong iyond dahil ni walang nagtagal na ka-relasyon. How come na ikaw pa itong mukhang nagtatanggol sa kanya ngayon?” asik dito ni Marius.

“Guys, listen up. I didn’t change my mind for nothing, okay? Ganito kasi iyon. I was there during the ambush interview with Carlota Kolisnyk. I was about to go forward and punch her husband myself because he was also there defending his wife when all of a sudden, Mr. Albrecht arrived in the scene and told everyone she was lying. He was able to convince reporters who covered that interview that indeed he was telling the truth about Shelbly. Simula noon I made it a point to look into what he had done for our baby girl and I realized he was always protecting her from malicious and evil journalists. Kaya sino ang hindi lalambot ang puso sa lalaking iyon?”

Sinulyapan ni Matias si Shelby na parang tuwang-tuwa sa narinig nitong kuwento. Pero mabilis na nagseryoso ang dalaga nang tingnan din ng ibang mga kuya. Kahit kasi ganoon na ang narinig nila kay Matias mayroon pa rin silang pagdududa sa lalaki.

 

**********

“Our team just lost the game!” anas ng manager ng Jets kay Gunter dahil nakangiti siyang parang timang habang tinitingnan sa kalapit na club seat si Shelby. Tuwang-tuwa siya at dumating ito. Inisip niya kasi kaninang baka hindi nito ginamit ang ticket. Sayang. It was meant for her more than any of her brothers. Gusto niya kasing mayroong rason para magkita silang muli. Di bale nang pareho nilang pinapanood ang laro ng ex-boyfriend nito.

“Mr. Albrecht!” habol pa sana ng manager nila, pero mabilis na siyang nakalabas ng luxury box na pinanooran nila ng football game kanina. Ngayon nga’y kausap na niya si Shelby.

“I’m so glad you came for the game,” sabi ni Gunter.

Bago makasagot si Shelby, pumagitna ang isa sa mga kapatid nito. Hindi na matandaan ni Gunter kung sino ito sa dalawang kambal. Ganunpaman, he played it safe.

“I’m glad you also came, Mr. San Diego.”

“Thank you for the tickets, Mr. Albrecht, but this doesn’t mean we are already giving you our blessing to court our sister.”

Hindi na sumagot doon si Gunter. Nang makaharap ang iba pang mga kapatid ng dalaga, binati niya rin ang mga ito. They just nodded at him. Pagkasalubong ng mga mata nila ng hambog na kapatid ni Shelby, parang na-tense siya nang kaunti. Ito kasi ang pinaka-arogante sa lahat at siyang pinaka-protective pa sa dalaga. Kaya nang dumaan ito sa harapan niya’t tapikin siya sa balikat bago umalis ay nagulat siya. Lalo siyang nagtaka nang ito pa mismo ang nagyaya sa iba pa nilang kapatid na mauna na raw sila at hintayin na lang si Shelby sa labas.

“How have you been?” tanong ni Gunter sa dalaga nang sila na lang dalawa ang nandoon.

“I’m okay. How about you?”

Kulang na lang sabihin ni Gunter na masyado siyang nabugnot nang hindi ito nakita sa malapitan for several days. Pero ang advise ni Frederick dapat cool lang daw siya. So cool it is!

“The journalists are watching us,” bulong ni Shelby sa kanya.

“I do not care about what they’ll say. They can write about whatever they want to write about us.”

Kasasabi lang ni Gunter no’n nang biglang may lumapit sa kanila at tanungin sila pareho tungkol sa laro. Bakit daw mukhang hindi siya apektado ng pagkakatalo ng Jets gayong nilampaso raw ang team niya ng koponan ng kanyang karibal?

Hindi na-offend si Gunter sa tanong bagkus ikinatuwa pa niya ang pagkakarinig sa salitang karibal. Iyan nga ang gusto niyang isipin ng mga journalist. Na may interes siya kay Shelby.

“I saw the game. They won fair and square so there’s nothing to complain about. We will just practice more to get better and hope that next time we’ll have a better outcome.”

May humabol pang isang journalist bukod sa mga kumukuha sa kanila ng litrato. Si Shelby ang gustong tanungin tungkol sa diumanong pagkakabalikan nila ni Marinette.

“I didn’t know that. Who’s your source?” naiinis niyang sagot sa reporter.

“Sir, we want to know Ms. San Diego’s reaction to the news. Could you please give the microphone to her?”

“What can I say? It’s none of my business,” sagot ni Shelby.

Tinanong pa ng reporter ang dalaga kung ano raw ang feeling niya na makita ang ex na mukhang nagso-soar sa career after nilang maghiwalay nang tuluyan?

Uminit agad ang ulo ni Gunter sa narinig. Hindi na niya nasunod ang payo ng assistant. Kinwelyuhan niya ang reporter.

“What are you trying to say? That she’s a jinx?”

“Gunter, stop!” At hinila siya ni Shelby palabas ng stadium.