No. 349. AD POMERONEM.

VENI, atque laudes accipe, Pomero,
Quales mereris; quotquot enim canes
Usquam fuerunt Transpadanâ
Aut alia regione creti,

Primum obtinebis tu merito locum,
Fortis, fidelis, respiciens herum
Solum, neque incertos amicos
Aut nimis immemores parentes.

Ornare collum Julia floribus
Solebat, atqui non placuit jocus
Quandoque, ridentique nodum
Præpropero pede vellicabas:

Tunc obvenebant et pudor et metus
Ne diceremus gratum ideb parum,
Sed palma permulcens utrosque
Solicito capite amovebat.