Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Th 445
In de an. 572.38–573.4
Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
In de an. 583.5–10
Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Th 447
In Aristotelis physicorum libros commentaria 23.1–10 (ed. Vitelli)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (transformations of water) Th 94 (q.v.)
Th 448
In ph. 86.25–87.10
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (transformations of the principle) Th 94 (q.v.)
Th 449
In ph. 110.4–7
Sim. (transformations of the principle) Th 94 (q.v.)
Th 450
In ph. 116.18–21
Sim. (transformations of air) Th 94 (q.v.)
In ph. 123.14–17
Sim. (transformations of the principle) Th 94 (q.v.)
Th 452
In ph. 139.10–24
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (transformations of water) Th 94 (q.v.)
In ph. 407.13–20
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Iohannes Malalas
Th 454
Chronographia 51.77–78 (Logos 4.6) (ed. Thurn)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (political activity) Th 21 (q.v.)
Th 455
Chronogr. 118.41–45 (Logos 6.4)
Sim. (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.)
Olympiodorus
In Platonis Gorgiam commentaria 26.16 (ed. Westerink)
Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Th 457
In Aristotelis categorias commentarium 108.32–109.2 (ed. Busse)
Sim. (Thales as representative of astronomy) Th 103 (q.v.); (relation between knowledge and the knowable) Th 244 (q.v.)
Olympiodorus (the Alchemist ?, perhaps identicalwith Olympiodorus, cf. above.)
Sim. (nature of god) Th 72 (q.v.)
Th 459
2.21
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Asclepius of Tralles
Th 460
In Aristotelis metaphysicorum libros commentaria 24.34–25.15 (ed. Hayduck)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (the water hypothesis goes back to the first theologians/Homer) Th 29 (q.v.)
Th 461
In metaph. 26.14–27
Sim. (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (writings) Th 88 (q.v.)
In metaph. 41.4–7
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 463
In metaph. 42.36–43.2
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 464
In metaph. 54.1–4
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
In metaph. 58.24–26
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 466
In metaph. 111.17–20 [ ...].
Sim. (monism) Th 193 (q.v.)
Th 467
In metaph. 148.18–20
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Elias
Th 468
In Aristotelis categorias commentarium 213.32–214.4 (ed. Busse)
Sim. (Thales as representative of astronomy) Th 103 (q.v.); (relation between knowledge and the knowable) Th 244 (q.v.)
Stephanus of Byzantium
Th 469
Ethnica 452.15–17 (ed. Meineke)
Th 470
Ethn. 692.13–18
Sim. (one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Luxurius
Th 471
De sententiis septem philosophorum distichi (Anthologia Latina 346)
[…]
Thales ingenio sapiens Milesius acri
errorem in terris firmat non caelitus esse.
[…].
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Anonymous On the philosophy of Plato
Prolegomena philosophiae Platonicae 7.4–8 (ed. Westerink)
Sim. (Ionian school) Th 147 (q.v.)
Isidore of Seville
Th 473
Etymologiae 2.24.4 (ed. Lindsay)
(Cap. 24: De definitione philosophiae) In Physica igitur causa quaerendi, in Ethica ordo vivendi, in Logica ratio intellegendi versatur. Physicam apud Graecos primus perscrutatus est Thales Milesius,865 unus ex septem illis sapientibus. Hic enim ante alios caeli causas atque vim rerum naturalium con-templata ratione suspexit, quam postmodum Plato in quattuor definitiones distribuit, id est Arithmeticam, Geometricam, Musicam, Astronomiam.
Sim. (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (Thales as representative of astronomy) Th 103 (q.v.); (Thales one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Etym. 5.39.18
(Cap. 39: De descriptione temporum) Quarta aetas [ ...] Iosias ann. XXXII. Thales philosophus agnoscitur. [IVMDLXXXVII].
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Th 475
Etym. 8.6.18
(Cap. 6: De philosophis gentium) Theologi autem idem sunt qui et Physici. Dicti autem Theologi, quoniam in scriptis suis de Deo dixerunt. Quorum varia constat opinio, quid Deus esset dum quaererent. Quidam enim cor-poreo sensu hunc mundum visibilem ex quattuor elementis Deum esse dixerunt, ut Dionysius Stoicus. Alii vero spiritaliter intellexerunt mentem esse Deum, ut Thales Milesius.
Sim. (nature of god) Th 72 (q.v.)
Theophylactus Simocatta
Th 476
Historiae 7.17.9–10 (ed. de Boor)
Sim. (flooding of the Nile) Th 13 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Chronicon Paschale
Chronicon paschale 214.15–22 (ed. Dindorf)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Th 478
Chr. pasch. 268.9–11
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.)
Iohannes Antiochenus
Th 479
Fragmenta 24.4 (ed. Roberto)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (political activity) Th 21 (q.v.)
Georgius Syncellus
Ecloga chronographica 253.16–17 (ed. Mosshammer)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 481
Ecl. chron. 285.2–5
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Th 482
Ecl. chron. 286.13–22
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Frechulf of Lisieux
Historiae 1.3.17 (ed. Allen CCL 169A, 990B-C)
quibus etiam diebus solis facta defectio est cum futuram eam Thalus ante dixisset.867 quo in tempore Aliattes et Astiages dimicauerunt. tunc etiam Anaximander Milesius phisicus agnoscitur. cuius praeceptor Tales Milesius fuit […]. huic successit eius auditor Anaximander, qui de natura rerum mutauit magistri opinionem. non enim ex una re, id est ex humore, sicut Tales, sed ex suis propriis principiis quasque res nasci putauit. infinita rerum principia singularum esse credidit et innumerabiles mundos gignere, et quicumque in eis oriuntur eosque mundos modo dissolui, modo iterum gigni existimauit, quanta quisque aetate sua manere potuerit.868
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (Anaximander pupil/associate of Thales) Th 65a (q.v.); (monism) Th 193 (q.v.); (water as first principle) Th 29 (q.v.)
cf. Ar 128 and Ar 159
Pseudo-Ammonius
Th 483
Kitāb Amūniyūs fī ārā’il-falāsifa 2.1–12 (34.3–35.4 ed. Rudolph)
Kitāb Amūniyūs fī ārā’il-falāsifa 5.5 (42.16 f.)
Th 485
Kitāb Amūniyūs fī ārā’il-falāsifa 13.1–28 (48.17–50.12)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (transformations of water) Th 94 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.); (winds) Th 178 (q.v.); (nature of god) Th 72 (q.v.)
Kitāb Amūniyūs fī ārā’il-falāsifa 24.29 (74.8 f.)
Ḥunain ibn Isḥāq
Th 487
Fī l-maulūdi li-sab‛ati ašhur 337.69–71 (ed. Walzer)
Sim. (solar eclipse) Th 10 (q.v.)
Qusṭā ibn Lūqā
Placita Philosophorum (Kitāb Fulūṭarḫus fī l-ārā’i ṭ-ṭabī‛īya allatī taqūlu bihā l-ḥukamā’) 1.18.1 (ed. Daiber)
Sim. (natural philosophy) Th 81 (q.v.)
Th 489
Plac. phil. 2.24.1
Sim. (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (in nature of the sun/moon) Th 158 (q.v.)
Plac. phil. 3.10.1
Sim. (spherical earth) Th 161 (q.v.)
Th 491
Plac. phil. 4.1.1
Sim. (flooding of the Nile) Th 13 (q.v.)
Suda
Lexicon alpha 425.65–68 (ed. Adler)
Th 494
Lexicon alpha 1986.1–2
Sim. (Anaximander pupil/associate of Thales) Th 65a (q.v.)
Th 495
Lexicon theta 17.1–18.3 (ed. Adler)
Sim. (Phoenician ancestry) Th 12 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.); (writings) Th 88 (q.v.); (circumstances of his death) Th 237 (1.39) (q.v.); (first sage/ philosopher) Th 29 (q.v.); (nature of the soul) Th 31 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (wise sayings) Th 89 (q.v.); („ The man’s a Thales!“) Th 18 (q.v.); (equinox) Th 106 (q.v.)
Lexicon theta 295.1–2
Sim. (views on the family) Th 112 (q.v.)
Th 497
Lexicon nu 472.1–2 (ed. Adler)
Sim. (political activity Th 21 (q.v.)
Th 498
Lexicon phi 214.1–9 (ed. Adler)
Ṣiwān al-ḥikma
Ṣiwān al-ḥikma 13–17 (Ed. Dunlop)
Sim. (Egyptian influence) Th 92 (q.v.); (nature of god) Th 72 (q.v.); (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the water hypothesis goes back to the first theologians/Homer) Th 29 (q.v.)
Th 500
Ṣiwān al-ḥikma 176–187
Sim. (first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (Egyptian influence) Th 92 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.)
Th 501
Ṣiwān al-ḥikma 398–416
Sim. (first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (Egyptian influence) Th 92 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.); (wise sayings) Th 89 (q.v.); (writings) Th 88 (q.v.); (circumstances of his death) Th 237 (1.39) (q.v.)
Constantine VII Porphyrogennetus
De virtutibus et vitiis 1.348.21–22 (ed. Büttner-Wobst/ Roos)
Th 504
De sententiis 38–39, 282.18–283.2 (ed. Boissevain)
Sim. (Thales’ prize/story of the tripod) Th 52 (q.v.)
Al-Bīrūnī
Ta’rīḫ al-Hind 15.19–16.1 (ed. Sachau)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 507
Al-ātār al-bāqiya ‘an al-qurūn al-ḫāliya 27.14–21 (ed. Sachau)
Sim. (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (Egyptian influence) Th 92 (q.v.)
Ibn Sina (Avicenna)
Th 508
Kitāb aš-šifā’ 87.1–6 (ed. Madkūr/Qāsim)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Al-As’ila wa-l-aǧwiba 32.3–9 (ed. Nasr)
Al-Mubaššir ibn Fātik
Muḫtār al-ḥikam wa-maḥāsin al-kalim 34.7–36.2 (ed. Badawī)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (Thales’ prize/story of the tripod) Th 52 (q.v.)
Th 510
Muḫtār al-ḥikam wa-maḥāsin al-kalim 302.5–8
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Th 511
Muḫtār al-ḥikam wa-maḥāsin al-kalim 314.8 f.
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Muḫtār al-ḥikam wa-maḥāsin al-kalim 318.8 f.
Sim. (views on the family) Th 112 (q.v.) (cf. Th 237 [1.26]). Cf. Th 129, Th 237 (Diog. Laert. 1.26), Th 368, Gnomologium Vaticanum (Th 564) no. 318.
Peter Damian
Th 513
Epistulae 5.139–40 (ed. Migne PL 144.337A–B)
Philosophus quidam (92) nocte dum stellarum cursus, et meatus siderum subtiliter rimaretur, in puteum repente corruit, et hianti, sicut dicitur, im-manitate profundum et obscenis sordidum squaloribus plenum (93). Cui nimirum philosopho domestica erat ancilla nomine Iambi, quae in dominum suum libere, ac prudenter invecta, per metrum Iambicum, quod ex ea postmodum tale nomen accepit, super eo plausibiliter dixit: „Dominus, inquit, meus ignorabat stercora, quae sub ejus pedibus erant, et nosse tentabat sidera.“ Hoc itaque modo fit in diebus nostris, fit rustici et insipientes quique, qui nil pene noverunt, nisi vomeribus arva proscindere, porcos ac diversorum [337B] pecorum captabula custodire, nunc in compitis ac triviis ante mulierculas, et combubulcos suos, non erubescant de Scripturarum sanctarum sententiis disputare: imo, quod turpe est dicere, in tota nocte subant [f. qui tota nocte cubant] inter femora mulierum, die non verentur tractare de sermonibus angelorum, et hoc modo sanctorum dijudicant verba doctorum.
Michael Psellus
Th 514
Opuscula logica, physica, allegorica, alia 3.31–35 (ed. Duffy)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Th 515
Opusc. log., phys., alleg., alia 51.828–844
Sim. (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (relation between knowledge and the knowable Th 244 (q.v.)
Th 516
Opuscula psychologica, theologica, daemonologica 13.32.18–23 (ed. O’Meara)
Sim. (nature of the soul/magnet) Th 31 (q.v.); (the soul is water) Th 221 (q.v.) (cf. Th 440)
Th 517
Opusc. psych., theol., daem. 13.44.20–21
Sim. (the cosmos/the universe/everything has a soul) Th 32 (q.v.)
Opusc. psych., theol., daem. 13.70.8–12
Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Th 519
Theologica opuscula 6.69–71 (ed. Gautier)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 520
Theol. opusc. 23.25–32
Sim. (Ionian school) Th 147 (q.v.)
Commentaria in Aristotelis Physica 6.5–9 (ed. Benakis)875
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 520b
In Ph. 41.21–42.9
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Iohannes Italus
Th 520c (= Ar 249)
Quaestiones quodlibetales 137.5–10 (ed. Joannou)
Sim. (first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (Ionian school) Th 147 (q.v.); (Anaximander pupil/associate of Thales) Th 65a (q.v.)
Ṣā‘id al-Andalusī
Th 521
Ṭabaqāt al-umam 82.2–4 (ed. Bū ‘Alwān))
Th 522
Ṭabaqāt al-umam 94.9–11
Sim. (natural philosophy) Th 81 (q.v.)
Iohannes Siceliotes
Commentarius in Hermogenis librum 
6.90.22–31 (ed. Walz)
Sim. (transformations of water) Th 94 (q.v.)
Eustratius
Th 524
In Aristotelis ethicam Nicomacheam commentaria 20.331.4–16 (ed. Heylbut)
Sim. (wisdom without practical reason) Th 27 (q.v.)
Georgius Cedrenus
Compendium historiarum 1.275 (ed. Migne PG 121.312A)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.); (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.); (winds) Th 178 (q.v.); (nature of the soul/magnet) Th 31 (q.v.); (equinox) Th 106 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (wise sayings) Th 89 (q.v.); (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.)
William of Conches
Th 526
Dragmaticon Philosophiae 6.2.1 (ed. Ronca)
(Cap. 2: De forma terrae) Philosophus: Vt superius praediximus, terra est elementum in medio mundi positum atque ideo infimum. In omni enim sperico, quod medium est infimum est. Cum uero sit infima, non est quo descendat: non est ergo necesse quod aliquo sustineatur. Sed quia de hoc satis superius diximus, de hoc taceamus. Illud uero quod dicit Thales, terram ab aqua ad modum nauis sustineri; uel quod dixerunt quidam, terram ruere, nec sentiri, qua in infinitum ruit, quia apertissime est falsum, dedignamur refellere.
Sim. (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.)
Aš-Šahrastānī
Kitāb al-milal wa-n-niḥal 2.119.2–5 (ed. al-Wakīl) (= Jolivet S. 179)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 528
Kitāb al-milal wa-n-niḥal 2.121.19–122.12 (= Jolivet 183.29–184.19)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 529
Kitāb al-milal wa-n-niḥal 2.167.9–13 (= Jolivet 259)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Kitāb al-milal wa-l-niḥal 253.13–15 (ed. Cureton) (= Th 527)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 529b (= As 220)
Kitāb nihāyat al-aqdām fī ‘ilm al-kalām 5.5–10 (ed. Guillaume)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Hugh of St. Victor
Didascalion de studio legendi 3.2 (ed. Offergeld)
(Cap.2 De auctoribus artium) Theologus apud Graecos Linus fuit, apud Latinos, Varro, et nostri temporis, Ioannes Scotus de decem categoriis in Deum. Physicam naturalem, apud Graecos, Thales Milesius unus de septem sapientibus repperit, apud Latinos, Plinius descripsit.
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (first sage/philosopher) Th 29 (q.v.)
Heliodorus
Th 531
Paraphrasis ethicae Nicomacheae 122.23–28 (ed. Heylbut)
Sim. (wisdom without practical reason) Th 27 (q.v.)
Iohannes Galenus Grammaticus
Allegoriae in Hesiodi theogoniam 305.30–306.3 (ed. Flach)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the water hypothesis goes back to the first theologians/Homer) Th 29 (q.v.)
Iohannes Tzetzes
Th 533
Chiliades 2.872–80 (Ed. Leone)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.)
Th 534
Chil. 11.77 f.
Commentarium in nubes 180a.1–b.1 (ed. Holwerda)
Sim. Th 17; (dates) Th 171 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (the crossing of the Halys) Th 11 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.)
Th 536
Commentarium in plutum 9.1–42 (ed. Positano)
Sim. (Thales’ prize/story of the tripod) Th 52 (q.v.)
Th 537
Scholia in Lycophronem 145 (ed. Scheer)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 538
Schol. in Lyc. 482
Sim. (the seasons) Th 178 (q.v.); (equinox) Th 106 (q.v.); (Thales as representative of astronomy) Th 103 (q.v.)
John of Salisbury
Epistolae 209 (ed. Millor/ Butler/ Brooke)
Ad tertiam progredior quaestionem: Quidnam sit mensa solis in sabulo, quam famosissimam inter gymnosophistas scrutator veritatis, et litterarum [0130C] diligentissimus persecutor Apollonius conspexit in sabulo, super quo omnes consului, qui in Francia primatum videntur habere Scripturarum, sed quia eos gentilis historia latuit, non multum reprehendo, si quod non didicerant, docere nequiverunt. Quidam tamen imprudentiam suam impudentius detexerunt, id solum inepta responsione persuadentes, quod a doctoribus, quos diu et multa mercede conduxerant, nihil scire didicerunt. Historia autem haec quam veritate refertus et litteris Hieronymus in praefatis apicibus tangit, apud Valerium Maximum reperitur in lib. IV, cap. 1, titulo De moderatione. Accidit enim, ut refert, quod a piscatoribus in Milesia regione everriculum trahentibus, [0130D] quidam jactum emerat. Extracta demum magni ponderis aurea Delphica mensa, orta controversia est, illis se capturam piscium vendidisse affirmantibus, hoc econtra dicente se emisse duntaxat fortunam jactus. Audita quaestione populus civitatis, propter novitatem et magnitudinem rei, causam ad consultationem Delphici Apollinis censuit referendam. Consultus vero respondit ei dandam esse, qui omnes alios sapientia antecederet, alioquin accipienti injucundam fore et noxiam. Itaque quia Thales Milesius judicio auditorum, inter septem, quos tunc prae caeteris Graecia celebrabat, sapientissimus habebatur, denuntiaverunt ei, ut jam dictae mensae possessionem adiret, qui, audita consultationis forma et responso Apollinis, [0131A] prudenti humilitate, non se, sed Biam Pyrenaeum, dixit Apollinis oraculo designatum. Aditus est et iste priori similiter, et in eumdem modum conditionem in Mitylenaeum Pittacum transtulit; interim mensa jacente in sabulo, et propter novitatem eventus et moderationem sapientum: et quia nullus de populo praesumebat invadere aurum, quod a se tanto studio sapientissimi removebant, casum hunc non tam mirabilem quam stupendum, talium praeconatrix fama longe lateque vulgavit. Mensa itaque famosissima facta est, dum ad singulos sapientum septem sic ipsius procedebat oblatio, donec ventum est ad Solonem, qui et titulum amplissimae sapientiae, et munus oblatum contulit in Apollinem, in quo sol colitur, quia omnia contemplatur, [0131B] et cujus virtus ignea sic penetrat universa, ut ei nihil possit esse absconditum: unde et mensa solis dicta est, quam Apollonius in sabulo jacentem, dum litteras persequeretur, inspexit.
Sim. (Thales’ prize/story of the tripod) Th 52 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 540
Policraticus 7.5 (ed. Webb)
(Cap. 5 De Ionico genere philosophorum, et auctoritate Socratis, et dogmate Platonis, et opinione ejus post mortem. [0643D]) Alterum vero philosophorum genus est, quod Ionicum dicitur, et a Graecis ulterioribus traxit originem. Horum princeps fuit Thales Milesius, unus illorum septem, qui dicti sunt sapientes. Iste cum rerum naturam scrutatus, inter caeteros emicuisset, maxime admirabilis exstitit, quod astrologiae numeris comprehensis, solis et lunae defectus praedicebat. Huic successit Anaximander ejus auditor, qui Anaximenem discipulum reliquit et successorem.
Sim. (Ionian school) Th 147 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (Anaximander pupil/associate of Thales) Th 65a (q.v.)
Philip of Harvengt
Th 541
De institutione clericorum (Migne PL 203.1020B–D)
(De silentio clericorum cap. 45.) [ ...] Thales Milesius surrexisse, qui unus, et primus septem Graeciae sapientium dicitur exstitisse, et pollens in physica per id temporis claruisse, quo et Judaea laetabatur praedicto Ezechia jus-tius imperante, et Roma recens condita Romulo dominante. Post Thaletem Milesium sex alii fuisse memorantur, quibus illo priore addito septem sapientes Graeciae nominantur, et isti sex illo claruisse tempore perhibentur, cum jam filii Israel Babylonia captivi tenerentur. Horum autem nomina sunt haec: Pittacus Mityleneus, Solon Atheniensis, Chilo Lacedemonius, Periander Corinthius, Cleobulus Lydius, Bias Prieneus. Isti quia vita et scientia caeteris sunt praelati, generali quodam vocabulo sophi sunt appellati, nondum usu obtinente, ut qui docti litteris haberentur, ad distinctionem multitudinis imperitae philosophi dicerentur. Dicti sunt etiam sophi, quod Latine dicitur sapientes, Anaximenes, Xenophanes, Thaleti Milesio succedentes, quin perscrutando rerum causas et naturas, eumdem magistrum imitantur, in suo tamen sensu abundantes singuli diversa plurimum opinantur.
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.); (first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); Cf. Th 313–315
Eustathius of Thessalonica
Th 542
Commentarii ad Homeri Iliadem II 647 (ed. van der Valk)
Th 543
Comm. ad Il. XVIII 489
Sim. (constellations/discoverer of the Great/Little Bear) Th 52 (q.v.)
Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem, epistola 208.9–17 (ed. Müller)
Sim. (Anaximander pupil/associate of Thales) Th 65a (q.v.)
Th 545
Comm. in Dion. Per. 354.12–19
Sim. (the crossing of the Halys) Th 11 (q.v.)
Comm. in Dion. Per. 362.12–17
Niẓāmī
Th 547
Iskandarname 125 f. (ed. Dastgirdi)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (transformations of water) Th 94 (q.v.)
Anonymous
Th 548
Liber Aristotelis de inundacione Nili 3 (ed. Bonneau, cf. Fr. 248 R3, cf. FGrHist III C 646 F 1.2)
Thales qui quidem de Ameo Milesius a ventis annualibus repulsum inquit fluvium inundare: crescit enim si illi flant, et e regione fluit ipsorum. accidit autem contrarium: supernatat enim ad modicum desubtus, principium autem repletionis videtur deorsum. adhuc idem alios oportebat pati magis fluvios, qui ex opposito fluunt ipsis magis, et minores existentes faciles879 sunt cogi a ventis. frequenter autem et annuales non flant, fluvius autem videtur idem faciens.
Sim. (flooding of the Nile) Th 13 (q.v.)
Ibn al-Qifṭī
al-ḥukamā’ 26.8–10 (ed. Lippert)
Sim. (natural philosophy) Th 81 (q.v.)
Th 550
Ta‘rīḫ al-ḥukamā’ 49.19–50.3
Sim. (natural philosophy) Th 81 (q.v.)
Th 551
Ta‘rīḫ al-ḥukamā’ 107.7–14
Sim. (Egyptian influence) Th 92 (q.v.) (cf. Th 311); (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Albertus Magnus
Metaphysica 1.3.3 (ed. Geyer)
(Cap. 3. De opinione Thaletis philosophi, qui aquam omnium dixit esse principium, et de rationibus eius [Arist. Metaphys. 1.3.983b20]) Thales enim Milesius, qui unus fuit de septem sapientibus, quos Apollo probavit, 〈et〉 huiusmodi philosophiae maior princeps fuisse videtur, eo quod in ea maxime floruit et magis efficaces et proprias induxit rationes, aquam ait esse omnium principium. Quia vero vidit, quod principium, etsi sit subiecto unum, virtute tamen multiplex esse oportuit, ideo terram super aquam esse dixit 〈et〉 id quod virtute omnia est, per hoc quod in centro ponitur, aequalem ad omnia habere respectum. In minori enim mundo, qui est animal, sicut declaratum est in VIII PHYSICORUM, locus medius datur nutrimento, et quod est in minori, per convenientiam causatur ab eo quod in maiori, et ideo aquae ut nutrienti omnia dixit locum esse medium. Procul dubio enim iste fuit de opinantibus mundum esse animal, sicut fere omnes opinabantur antiqui.
Quod autem sit principium omnium, forsitan inde opinatur, quia nutrimentum omnium est umidum. Nutrimentum enim oportet esse immanativum ei quod nutritur, et receptivum figurarum et formarum eius quod nutritur. Et ideo oportet ipsum esse ‘terminabile termino alieno et non terminabile proprio’, et ideo verissime dixit umidum actu esse nutrimentum omne. Cum autem etiam incorporabile ei quod nutritur, sit nutrimentum omne, umidum autem aeris, cum sit spirituale, non sit incorporabile, ideo dixit umidum aquae nutrimentum esse et non aereum. Adhuc, quia nutrimentum ad omnem nutriti corporis movetur partem, quod non facit aer, qui levis est in duobus elementis et ascendit, in uno tantum descendens.
Omnia autem iste Thales nutriri dixit, eo quod omnia capiunt augmentum. Non enim augmentum est sine nutrimento. Ignem enim videmus ali umido, et cum deficit umidum, non remanet nisi cinis et deficit ignis. Adhuc autem aerem videmus ali nubibus, quae sunt aqua formam aeris accipientes. Terram etiam videmus umore cibatam producere, quae producit, similiter autem solem et lunam et planetas et universaliter astra umore nutriri Oceani et paludum Maeotidarum et ideo deprimi impleta et elevari vacua et aliquando cursu directa et aliquando esse stationaria, aliquando autem ret-rocedentia. Id enim quod influit et effluit subiecto manente, est nutrimentum secundum materiam, ut probatur in libro PERI GENESEOS; umidum aquae solum influit in omnia alia et effluit in pluviis et roribus; ergo ipsa est nutrimentum omnium aliorum. Propter hoc etiam iste diluvium dicebat ex huiusmodi causa fieri; multis enim temporibus minutissimis guttis aquae paulatim ingredientibus in alia elementa, paulatim dixit suspendi, et tandem vincentibus aquae partibus effluere de sublimi et imo et ex omnibus, et sic inundare diluvium.
Cum igitur istis rationibus omnia dixerit nutriri aquae umido, intulit, quod cum ex eodem materiali principio generentur omnia et nutriantur, quod illud idem omnium generationis est idem umidum aqueum. Cum autem ipsa veritate cogeretur dicere duo esse, in quibus est vita, umidum et calidum, dixit calidum non esse per se vitae causam, sed umidi passionem; quaecumque autem est passio subiecti alicuius, secundum naturam principiatur a subiecto sicut a causa, et sic non calidum est causa vel principium, quia calidum vitale causatur ab umido; et ideo umidum simpliciter est principium; et ideo dicebat animal isto umido vivere. Nutrimenti autem actum ponebat vitae principium, quia cum Dionysio philosopho et pluribus aliis dicebat vitam esse motum generis nutribilis, quod est naturam assequens; et calidum naturale, quod est digerens, dicebant esse passionem umidi, sicut paulo ante diximus. Ex quo enim fit aliquid sicut ex materia et subiecto, hoc dicebat esse omnium entium principium. Hac igitur de causa eam quae dicta est, accepit opinionem.
Amplius, vidit iste Thales, quod semina spermatica cunctorum umidam habent naturam. Cum enim semen sit, quod figuras suscipit generatorum, oportet, quod potentia ipsius secundum bene suscipere determinetur; potentia autem bene suscipiendi est umidum; spermatis igitur natura deter-minatur umido, et hoc quidem est in animatis omnibus. Sed quia potentiae factorum non sunt in eis nisi ex potentiis principiorum, videtur Thaleti, quod umidum sit principium, ex quo fiunt omnia; omnium autem umido-rum prima natura, quae est materia, est aqua; igitur aqua est primum principium omnium. Haec igitur Thaletis est positio, et hanc propter inductas et similes istis dixit rationes.
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Meteora 3.2.4 (ed. Hossfeld)
(Cap. 2. De opinionibus eorum, qui dixerunt aquam esse causam terraemotus) In genere autem causae istius, sed non in modo causalitatis, convenit philosophus, qui in libris Arabicis corrupti nominis est. Et dicitur Irhiminis de civitate, quae vocatur Xius, secundum veritatem autem vocatur Metrodorus, qui de civitate vocata Chius fuit. Hic enim dixit quod terra aliquando post humefactionem vehementer exsiccatur et ideo scinditur; et cum postea venit pluvia, influit aqua pluens in concavitates eius et occultatur in ea et con-gregatur in aliquo loco tanta quod terra natat super aquas illas; et cum postea declinat aqua sub terra ad concavitatem aliam, tunc terra, quae nataverat super aquam, descendit vel declinat ad latus, et illa concussio est terraemotus. In idem fertur opinio ‘Thalis Milesii’, qui dixit ‘totam terram’ esse ‘subiectam’ humore et totum ‘Oceanum’ esse sub terra et superiorem terram esse, quam sit, ‘aqua’, et ideo ‘portari’ terram ab aqua sicut quoddam ‘magnum’ ‘navi-gium’ quod, cum propter offensionem aquae ex vento vel ex hoc quod im-pingit in aliquid, inundat vel ad unam partem declinat; tunc fit terraemotus.
Sim. (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.)
Th 555
Meteora 3.2.5
(Cap. 5. De improbatione omnium opinionum ponentium ex aqua esse ter-raemotum) ARISTOTELES autem nimis breviter tangit horum improbatio-nem, et ideo oportet nos addere dictis eius, sicut addidimus, ubi enumeratae sunt opiniones. Ponit autem DICTUS PHILOSOPHUS duas rationes, quae sunt contra omnes opiniones istas in communi. Quarum una est quod, si ex aqua esset terraemotus, tunc fieret terraemotus in omni terra, quia aut omnis terra natat super aquas, ut dicit THALES, aut infunditur aquis, ut dicunt alii. Sed hoc est falsum, quia non in omni terra invenitur terraemotus. Secunda ratio contra omnes PHILOSOPHOS PRAEHIBITOS est, quia si terraemotus esset ex infusione aquae sub terra, tunc numquam siccus locus humec-tari posset, nisi terra ibi moveretur; quod iterum patet esse falsum, quia locus siccus humectatur et humidus exsiccatur absque eo quod fiat terraemotus. Est autem specialiter contra DEMOCRITUM, quia si ipse verum dicit, tunc loca fontium saepissime tremere deberent, et hoc non invenitur. Adhuc, numquam terraemotus deberet esse sine aqua. Et hoc non verum esse osten-detur INFRA, ubi dicetur quod tempore Herculis non aqua, sed cinis exivit de terraemotu, qui fuit iuxta Corinthum. Adhuc autem, terraemotus deberet semper esse cum ruinis terrae, quod iterum non semper invenitur; quia nos videmus quod hoc quod aqua cavat, ruit in praeceps et tremit tandem stans in eodem loco. Contra Metrodorum autem Chium est quod terra non est elementum, cuius proprium sit natare super aquas; sed potius terra descendit in aquas, et ideo nihil est, quod dicit terram subiectam esse aquis et secundum aquae cursum declinare. Adhuc autem, in loco fisso maxime secundum Metrodorum deberet fieri terraemotus, quia ibi plurimas aquas recipit in-fluentes terrae. Sed contrarium huius invenitur per experimentum, quia locus multarum fissurarum minime tremit. Contra positionem vero THALIS est quod naturalis ordo elementorum est quod aqua sit super terram. Ergo aqua non est integraliter nec quantum ad radicem primam in terra. Adhuc, subtilioris elementi maior est locus. Sed aqua subtilius est elementum quam terra. Ergo maior est locus aquae quam terrae. Ergo aqua non est in terra, sicut dicit Thales Milesius. Adhuc autem, cum omnis terra sit subiecta aquis secundum Thalem, omnis terra deberet habere motum, qui est terraemotus. Adhuc autem, si motus terrae est sicut motus navigii, non deberet esse terraemotus nisi ad latus unum vel utrumque. Et hoc non videmus, quia INFRA ostendemus quod motus terraemotus plurimae materiae est sursum et deorsum. Adhuc autem, secundum Thalem aqua exiens a terraemotu non deberet nisi superfundi lateri uni motae terrae; et aliud deberet elevari ab ipsa, sicut in navi unum latus deprimitur sub aqua et aliud elevatur ab ipsa.
Sim. (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.)
Th 556
De causis et processu universitatis a prima causa 1.1.2 (ed. Fauser)
(Cap. 2. De dictae positionis improbatione) Epicurus autem ‘supercurans’ vel ‘super cutem’ interpretatur. Sortitus autem est hoc nomen eo quod primi philosophantes Epicurei fuerunt ‘supercurantes’ dicti a communi plebe, quae non nisi conferentia cogitat, eo quod de supervacuis, ut eis videbatur, rebus scrutarentur et de superfluis quaererent. Superflua enim reputabant, quaecumque ad vitae domesticae utilitatem non referebantur. Propter quod in VI ETHICORUM dicit ARISTOTELES [EN6.7. 1141b3–8] de Anax-agora et Thalete, quorum uterque Epicureus fuit, quod ‚omnes mirabantur eos tamquam res admirabiles scientes et de conferentibus nullam habentes prudentiam‘.
Barhebraeus
Th 557
Weltgeschichte 51.1–8 (ed. Ṣālḥānī); cf. DK I 75.22–5.
Sim. (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (dates) Th 171 (q.v.)
Georgius Pachymeres
In Aristotelis Metaphysicam commentarium 15.20–17.3 (ed. Pappa)
(= As 239)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Ibn Abī Uṣaybi‘a
Th 557b (=As 234)
‘Uyūn al-anbā’ fī ṭabaqāt al-aṭibbā’ 36.11–14 (ed. Müller)
Sim. (dates) Th 171 (q.v.)
Theodorus Metochites
Semeioseis Gnomikai 14.2.2 (ed. Hult)881
Sim. (Egyptian influence) Th 92 (q.v.)
Sophonias
Th 558
In Aristotelis libros de anima paraphrasis 23.1.14.19–21 (ed. Hayduck)
Sim. (nature of the soul/magnet) Th 31 (q.v.); (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
In de an. 36.9–11
Sim. (the cosmos/the universe/everything has a soul) Th 32 (q.v.); (all things full of gods/daimons) Th 72 (q.v.)
Anonymous
Th 560
De Lesbo – De Nilo Fr 1 (FGrHist III C 647 F 1.1 = Cod. Laur. 56.1 [13./14. Jh.] fol. 12)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (flooding of the Nile) Th 13 (q.v.)
Nicephorus Gregoras
Th 563
Byzantinae historiae (Historia Romana) 8.383 (ed. Migne PG 148.569C)
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Florentios sive De sapientia 798–805 (ed. Leone)882
Th 563b
Epistula 21.1–13 (ed. Leone)883
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Gnomologium Vaticanum
Gnomologium Vaticanum 316–321 (ed. Sternbach)
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.); (views on the family) Th 112 (q.v.); (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Georgius Gemistus Plethon
NΟMΩN 
1.2 (ed. Alexandre)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Tesimonia of Uncertain Date:
Euanthes of Miletus
Th 565
FHG III 2*, cf. Th 237 (Diog. Laert. 1.29)
Minyes
Th 566
FHG II 335.3, cf. Th 237 (Diog. Laert. 1.27)
Anonymous Testimonia of Uncertain Date:
Anonymous Commentary on Aristotle’s Categories
Th 567
Paraphrasis categoriarum 36.16–21 (ed. Hayduck)
Sim. (eclipse/phases of the moon) Th 178 (q.v.); (relation between knowledge and the knowable) Th 244 (q.v.)
Anonymous
Th 568
(Anecdota Graeca ed. Boissonade I 143; cf. Tziatzi-Papagianni (1994) 438–9)
[ ...]
Sim. (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Th 569
Anthologia Latina 942 (ed. Riese)
Quod cernunt oculi, deus est: fons nempe deorum est.
Maiestas caeli vertitur orbe suo.
Terra gerit gremio sese caelique suoque
Et finem ingentis monstrat uterque globi.
At quae se pelago tradit natura videndam,
Luminibus dicit: ‘non ego finem habeo.
Omnia me circum, super, omnia fundit aquae lex:
Sic nusquam immensi terminus Oceani est.
Hic oculos igitur rerum in primordia mittis,
Exspirant omnes hic numeri atque notae:
Nascitur hinc quicquid moritur retroque recedit;
Huc redit, aeterno quicquid in orbe perit.
Hoc perimit flammas elementum, alit evocat auget,
Omnis abest sapiens aque Thalete procul.’
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Anonymous (date uncertain)
Th 569a
Fr. 2b Wehrli2 (Anecdota Graeca ed. I. Bekker [1814] I 233, 15)
Sim. Th 200; (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Th 569b
CPF I 1* (29 Chamaeleon 1T), p.403 (PSI 1093, 31-33 [II.3] (2nd cent. CE)
Anonymous (date uncertain)
Th 569c
CPF I 1* (1 Lista dei scolarchi), p.81 f. (PDuke inv. G 178) col. I (4th cent.
CE)
Anonymous (date uncertain)
Th 569d
CPF I 1*** (102 Thales 1T), p.817 (PMilVogliano I 18, col. VI 10-19) Diegesis of Callimachus’ poems.
Sim. (story of the tripod) Th 52 (q.v.)
Scholia, chronologically arranged by their approximate date:
Scholia in Apollonium Rhodium
Th 570
Scholia in Apollonii Rhodii Argonautica 1.496–8 (ed. Wendel)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the water hypothesis goes back to the first theologians/Homer) Th 29 (q.v.)
Th 571
Schol. in Argon. 4.269–71a
Sim. (flooding of the Nile) Th 13 (q.v.)
Scholia in Homerum
Scholia in Iliadem 7.455.1–2 (ed. Erbse)
Sim. (the Earth rests upon water) Th 30 (q.v.); (earthquakes) Th 99 (q.v.)
Scholia in Aratum
Th 573
Scholia in Aratum 26–27 (ed. Martin)
Sim. (constellations/discoverer of the Great/Little Bear) Th 52 (q.v.)
Th 574
Scholia in Aratum 39
Sim. (constellations/discoverer of the Great/Little Bear) Th 52 (q.v.); (Phoenician ancestry) Th 12 (q.v.)
Scholia in Aratum 172 (ed. Martin)
Scholia in Dionysium Periegetam
Th 576
Scholia in Dionysii periegetae orbis descriptionem, vita 428.7–9 (ed. Müller)
Scholia in Platonem
Th 577
Scholia in Platonis Timaeum 20d,ter,col.1 (ed. Greene)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.).
Scholia in Platonem
Th 578
Scholia in Platonem, Res publica 600A1–10 (ed. Greene)
Sim. (Phoenician ancestry) Th 12 (q.v.); (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.); (solar eclipse) Th 10 (q.v.); (discoverer of the Great/Little Bear) Th 52 (q.v.); (sun’s orbit/solstices) Th 93 (q.v.); (size/diameter of the sun) Th 178 (q.v.); (nature of the soul/magnet) Th 31 (q.v.); (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the cosmos/the universe/everything has a soul) Th 32 (q.v.); (Egyptian influence) Th 92 (q.v.); (wise sayings) Th 89 (q.v.); (circumstances of his death) Th 237 (1.39) (q.v.)
Scholia in Basilium
Scholion in Basil. Hom. in Hexaem. 1.2 (zu PG 29.8A11) (ed. Pasquali)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Th 580
Scholion in Basil. Hom. in Hexaem. 1.2 (zu PG 29.8A13/14)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum 1.7 (ed. Rabe)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (wise sayings) Th 89 (q.v.)
Th 582
Schol. in Luc. 29.34.7–8
Sim. (Thales’ fall into the well) Th 19 (q.v.)
Scholia in Hesiodum
Th 583
Scholia in theogoniam 116b.14–16 (ed. di Gregorio)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.); (the water hypothesis goes back to the first theologians/Homer) Th 29 (q.v.)
Scholia in Pindarum
Scholion in Pindari Epinicia Olympica 1.1d (ed. Drachmann)
Sim. (water as the first principle) Th 29 (q.v.)
Scholia in Aristophanem
Th 585
Scholia vetera in nubes 180.1–181.1 (ed. Holwerda)
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (Thales as representative of astronomy) Th 103 (q.v.)
Th 586
Scholia recentiora anonyma in nubes 180b (ed. Koster)
Sim. (the crossing of the Halys) Th 11 (q.v.)
Scholia in nub. 180c alpha
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (the crossing of the Halys) Th 11 (q.v.)
Th 588
Scholia in nub. 180d alpha
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.)
Th 589
Scholia in nub. 180d beta
Sim. (Thales, one of the Seven Sages) Th 20 (q.v.); (the first sage/philosopher) Th 29 (q.v.)
Th 590
Scholia in nub. 180e
