Met open ogen

maar zonder te zien

kijkt vanuit een teiltje

de ramskop toe

(macaber en vriendelijk)

hoe zijn lichaam hangt uit te bloeden,

aan de achterpoten opgehangen in de boom,

als een jas van vlees,

een stilleven

waaruit zo nu en dan een druppel bloed lekt

en op de grond tikt

als een verlate, gestolde

seconde.