The Paris Psalter: Psalm 139
Genere me wið niþe
on naman þinum
fram yfelum menn,
ece drihten,
and fram þam were,
þe wom fremme.
þa ealne dæg
inwit and facen
5
hycgeað on
heortan[?]
þurh hearme geþoht,
hi þæt to gefeohte georne
gefremed habbað.
And heora tungan
torncwidum
neode serwað,
swa oft nædran doð,
and him aspidas,
ætrene wyrmas,
10
under welerum is
gewunad fæste.
Geheald þu me, drihten,
wið heteniðas
and wið firenfulles
folmum swylce,
and fram þam mannum
þe man fremmen,
alys þu me lungre,
lifes ealdur.
15
þa on hyge þohtan,
þæt hi ahyltan me
and minne gang
georne swylce,
forhyddan oferhygde me
inwitgyrene,
wraðan wealsadan
wundnum[?]
rapum[?]
;
woldan mine fotas
gefæstnian,
20
settan me
swyce[?]
,
þær ic siþade.
Ic þa to drihtne cwæð:
"þu me eart dyre god;
gehyr min gebed,
halig drihten,
nu ic stefne to þe
styrme hlude."
Drihten, drihten,
þu eart gedefe mægen
25
hælo minre,
and þu min
heafod[?]
scealt
on gefeohtdæge
feondum awergean.
Ne alyf þu me æfre
ofer lust minne
on fyrenfulra
fæcne geðancas,
þa wiðerwearde me
wraðe hycgeað;
30
ne forlæt þu me
on lifdagum,
þy læs hi ahafene ofer me
hwile weorðen.
Him ymb heafod
hefegast gewinna,
þæt hi mid welerum
geworht habbað,
him þæt ilce sceal
on gesittan.
35
Eac hi feallað on
fyres glede,
and þu hi mid fyre
facnes gehnegest,
þæt hi þam yrmðum
a ne wiðstanden.
Se getynga wer
on teosuspræce,
ne bið se ofer eorþan
gereaht ahwær;
40
unsoðfæstne wer
yfel
gecnysseð[?]
,
oþþe he on eorðan
eall forweorðeð.
Ic þæt gearuwe ongeat,
þæt gode deð
drihten domas,
þe on dagum þyssum
wædlum weorðað,
wreceð þearfendra.
45
Soð is hwæðere,
soðfæste nu
þinne naman willað
þuruh neod herigean;
scylan eard niman
on þinre ansyne,
þa mid ræde her
rihte lifigeað.