The Paris Psalter: Psalm 52

 

On his heortan cwæð      unhydig sum,

 

ungleawlice,      þætte god nære;

 

heo onsceoniendlice      syndon gewordene[?]

 

and heora willan      wraðe besmitene.

5

Næs þa goddoend      se þe god wiste,

 

ne an furðum      ealra wære.

 

þa of heofenum beseah      halig drihten

 

ofer manna bearn,      hwæðer his mihta ða

 

andgyt ænig      ealra hæfde,

10

oððe god wolde      georne secan.

 

Ealle heo on ane      idelnesse

 

symle besegan;      þa wæs soð[?] nan[?] mann

 

þe god wolde      georne wyrcan;

 

ne an furþum      ealra wære.

15

Ac ge þæs ealle ne magon      andgyt habban

 

þe unrihtes      elne wyrceað

 

and min folc fretað      swa fælne hlaf,

 

ne hio god wyllað      georne ciegan;

 

þær hio forhtigað,      frecnes egesan

20

æniges ne þurfon.     

 

Forþam manna ban      mihtig drihten

 

liste[?] tosceadeð,      þa him liciað;

 

beoð þa gehyrwede[?]      þe forhycggeað god.

 

Hwylc Israela      ece hælu

25

syleð of Sione      nymðe sylfa god,

 

þonne he his folc      fægere alyseð

 

of hæftnyde,      halig drihten?

 

þonne Iacob byð      on glædum sælum

 

and Israelas      ealle bliðe.