Dobbie, 1942 3-4; Dobbie, E.V.K., The Anglo-Saxon Minor Poems, ASPR 6 (New York).
Hnæf[?] hleoþrode ða,
heaþogeong[?] cyning:
"Ne ðis ne dagað
eastan[?],
ne her draca ne fleogeð,
ne her ðisse healle
hornas ne byrnað.
5
Ac her forþ berað;
fugelas singað,
gylleð græghama,
guðwudu hlynneð,
scyld scefte oncwyð.
Nu scyneð þes mona
waðol under wolcnum.
Nu arisað weadæda
ðe ðisne folces nið
fremman willað.
10
Ac onwacnigeað nu,
wigend mine,
habbað eowre
linda[?],
hicgeaþ[?] on ellen,
winnað[?] on orde,
wesað onmode!"
ða aras mænig goldhladen ðegn,
gyrde hine his swurde.
ða to dura eodon
drihtlice cempan,
15
Sigeferð and Eaha,
hyra sword getugon,
and æt oþrum durum
Ordlaf and Guþlaf,
and Hengest sylf
hwearf him on laste.
ða gyt Garulf
Guðere
styrde[?]
ðæt he swa freolic feorh
forman siþe
20
to ðære healle durum
hyrsta ne
bære[?],
nu hyt niþa heard
anyman wolde,
ac he frægn ofer eal
undearninga,
deormod hæleþ,
hwa ða duru heolde.
"Sigeferþ is min nama," cweþ he,
"ic eom Secgena leod,
25
wreccea[?] wide cuð;
fæla ic
weana[?] gebad,
heardra[?] hilda.
ðe is gyt her witod
swæþer ðu sylf to me
secean wylle."
ða wæs on healle
wælslihta gehlyn;
sceolde
cellod[?] bord[?] cenum[?] on handa,
30
banhelm berstan
(buruhðelu dynede),
oð æt ðære guðe
Garulf gecrang,
Guðlafes sunu,
ymbe hyne godra fæla,
hwearflicra[?] hræw[?].
Hræfen wandrode,
35
sweart and sealobrun.
Swurdleoma stod,
swylce eal Finnsburuh
fyrenu wære.
Ne gefrægn ic næfre wurþlicor
æt wera hilde
sixtig sigebeorna
sel
gebæran[?],
ne nefre
swetne[?] medo
sel forgyldan
40
ðonne Hnæfe guldan
his hægstealdas.
Hig fuhton fif dagas,
swa hyra nan ne feol
drihtgesiða,
ac hig ða duru heoldon.
ða gewat him wund hæleð
on wæg gangan,
sæde þæt his byrne
abrocen wære,
45
heresceorp
unhror[?],
and eac wæs his helm
ðyrel[?].
ða hine sona frægn
folces hyrde,
hu ða wigend hyra
wunda genæson,