| |
Een hijgende en intens tevreden bruin ogende, zeer aantrekkelijke Collin valt met twee handen naast mijn gezicht op me neer. Oplettend als hij is, houdt hij zijn goddelijke lijf boven het mijne en word ik niet door de spierbonk geplet.
Nog altijd heb ik zijn strakke kont in mijn handen als hij me kust. Ik voel hoe hij trilt en glimlacht.
‘Megs.’ Collin praat tegen mijn mond, zijn duim strijkt over mijn wang. ‘Dat was waanzinnig,’ fluistert hij voordat zijn tong tussen mijn lippen dringt.
Een rilling stroomt door mijn eigen lijf en even raak ik in paniek als zijn hand met mijn borst speelt om daarna lager te gaan en een vinger in me te laten glijden. Het gaat zo makkelijk, dat ik het niet kan geloven. Mijn benen verroer ik niet, bang dat dit intieme contact ieder moment verdwijnt.
Ik sluit mijn ogen en laat me meevoeren naar een wereld waarin ik alleen met deze man ben. Met Collin, die me met een kundige beweging vrouwelijker maakt dan ik ooit had kunnen denken.
Zijn rug is bezweet, ik voel het aan mijn vingers die heen en weer gaan. Tussen mijn benen is het ook klam en ik spreid ze enkele centimeters. De oefeningen die ik met de fysio heb gedaan deden zeer; nu ook, maar het is een andere pijn. Meer een zeurend gevoel dat omslaat in een prettige marteling.
Ik zou willen dat ik mijn benen om Collins grote lijf heen zou kunnen slaan en ik zou ook willen dat... O, mijn god.
Mijn nagels drukken in de huid, ik beweeg ze verder niet.
Heb je weleens de hand van een keeper gezien? Nee? Vaak is die breed met lange vingers. Twee van zulke vingers dringen nu bij me naar binnen en ik kan het wel uitschreeuwen. Pijn en genot.
Deze lijdensweg slaat om in verrukking en een hoogtepunt nadert.
Mijn hemel, wat een uithoudingsvermogen heeft Collin. Hij kust me nog altijd, alsof ik zijn laatste adem ben. Ik geniet er met volle teugen van en ik kom hem zelfs met mijn heupen tegemoet, maar dan voel ik mijn bekken kantelen en laat ik Collin zijn werk afmaken.
Zijn uitdrukking toen hij in mijn mond klaarkwam, hoe hij me nu tot een climax brengt, zo heerlijk. Beide handen zijn nodig om een poging te wagen om zijn gezicht van me af te halen. Hij is tientallen malen sterker dan ik en het lukt me dan ook niet.
Ik open mijn ogen en de begeerte spat ervanaf. Van zijn pompende hand, zijn glinsterende lichaam, zijn tong die overuren maakt en zijn penis die weer stijf is. Wederom omvat ik hem, hij voelt als fluweel. Door die aanraking vliegen zijn ogen open en tegelijkertijd vliegt er bij mij een orgasme uit.
~~~~~
WE LIGGEN LEPELTJE-lepeltje, zijn armen hebben het plan om me nooit meer los te laten. Ik vind het een prima idee.
‘Je deed het goed, Megs. Je gaf geen krimp. Als je pijn had, heb je dat goed voor me verborgen gehouden.’ Hij geeft een kus in mijn nek. ‘Je genoot en ik beloof je dat het alleen maar beter wordt.’
‘Mmh.’ Ik slaap bijna, maar Collin houdt me wakker met zijn zware, maar nu ook zachte stem.
Ik ben kapot, maar ik voel me ook zo licht.
En beurs. En verzadigd.
‘Vele vrouwen hebben mijn naam gezegd. In allerlei stemgeluiden en klanken heb ik gehoord hoe ze Collin zeiden. Meestal als ik ze een goed gevoel had gegeven, maar jij... Jij Megs, jij geeft het een hele andere wending.’
‘Collin,’ mompel ik. ‘Collin, Collin. Collin.’ Die laatste fluisterde ik.
‘Je doet mijn naam eer aan. Ik denk dat ik je voor altijd hou.’
~~~~~
IK WORD WAKKER EN VOEL me ellendiger dan ooit. Ik lig alleen in bed en heb het koud, al ligt er een laken over me heen.
Ik mis Collin. De warmte van zijn lijf, zijn armen om me heen, zijn hand die nog zo lang mijn buik streelde.
Ik heb geen zin om op te staan, maar ik moet nodig plassen. Met een matras op de grond is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Het gordijn schuif ik een stukje opzij en de waarheid komt als een mokerslag bij me binnen. Geen motor.
Hij is weg, hij wil me niet. Of hij wilde me wel, maar eenmalig.
Collin is echt weggegaan.
Verdrietig en ook boos op mezelf omdat ik me meer en meer aan hem hecht, neem ik een warme douche. Om de spierpijn te laten verminderen, houd ik de douchekop met een zachte straal tussen mijn benen.
Ik heb al twee dagen geen pijnstiller ingenomen en geen valeriaan. De verhuizing en Collin die me gezelschap hield, lieten het me vergeten.
Het is zondag en dat was altijd al mijn beddag. Wellicht ben ik daardoor ook zo somber.
Het matras lonkt en al snel vind ik Collins geur op het onderlaken.
Ik val weer in slaap.
~~~~~
‘MEGS, NIET HUILEN.’
Het is een droom.
‘Megan?’
Mmh, Collin. Die stem en dat lijf.
‘Waarom ben je verdrietig? Dat was niet de bedoeling.’
Waarom blijft hij dat zeggen? Ik wrijf in mijn ogen voordat ik ze opendoe.
Stuurs kijk ik naar de man uit en van mijn dromen.
‘Waarom huil je?’ Collin schuift het kussen tegen de muur en gaat naast me zitten.
‘Dat doe ik niet.’ Shit. Mijn wangen zijn nat. Het laken gooi ik over mijn hoofd.
‘Daar moeten we dus nog aan werken.’ Een laag gegrinnik klinkt door de kamer als hij het laken van me af trekt. ‘Ik had je niet ingeschat als iemand met een ochtendhumeur.’
‘Wat doe je hier.’ Ik zeg het niet eens vragend en bekijk een pluk haar die pluizig is opgedroogd. Doordat ik het verf en de stijltang vaak gebruik, ben ik niet zo lief voor mijn haar.
En ik ben ook niet erg aardig tegen Collin.
‘Ik dacht dat je weg was om nooit meer terug te komen.’
‘Ik dacht dat je het wel lekker zou vinden om een ontbijt te krijgen en ik hoop dat het zal smaken. Ik ben verdomme de hele stad doorgereden om een verse croissant voor je te halen.’
Al glimlachend opent hij een papieren zak en houdt het warme broodje voor mijn mond. Ik hap erin en het smaakt goddelijk. Daarna druk ik mijn lippen op die van Collin voordat ik een slok van de verse jus d’orange neem die hij ook aan me geeft.
‘Lief van je. Waaraan heb ik dat verdiend?’
‘Omdat jij gisteren zo lief voor me bent geweest.’
‘Toen ik mijn mond vol had?’ God, dat was minstens net zo lekker als dit broodje. ‘Je smaakte goed.’
Collins lach vibreert door mijn wezen als hij me op schoot zet. Hij bijt niet alleen in mijn croissant, ook mijn lip krijgt dezelfde schandelijke behandeling. ‘Jij bent onmogelijk.’
Na zes minuten ben ik een tevreden mens, ik heb mijn buikje rond en mijn gemoedstoestand is weer bedaard.
‘Wat ben je vandaag van plan om te gaan doen?’ wil Collin weten. Zijn hand masseert om en om mijn been.
‘Met jou in bed blijven liggen?’ Ik draai mijn hoofd en voel zijn lippen tegen mijn wang.
‘Mijn idee, maar ik zou naar het Grandcafé gaan. Dex treedt op. Wil je mee?’
‘O, ja. Leuk,’ zeg ik enthousiast. ‘Ik wil Dex weleens zien en horen.’
‘Dus je bent mij alweer vergeten.’ Bloed raast waar het niet gaan kan als hij in mijn oor blaast.
‘Op je feestje heb ik hem maar kort gesproken. Niet echt mijn type. Maar ik ben nieuwgierig hoe hij klinkt als hij zingt.’
‘Wat is jouw type dan precies?’
Ik haal mijn schouders op en stoot daarbij tegen zijn kin. Ik kus zijn veinzende pijn weg. ‘Ik vind een man in pak erg aantrekkelijk.’
Collin laat zijn hand rusten en zijn uitdrukking verandert.
‘Levi draagt kostuums,’ mompelt hij.
‘Dus? Daarom vind ik hem aantrekkelijk?’ stel ik als vraag voordat hij dat zelf doet.
‘Is dat niet zo?’
‘Waarom breng je hem weer ter sprake?’
‘Omdat ik een roos voor je had meegenomen en toen zag ik bloemen in de keuken liggen. Ik herkende zijn handschrift. En wat je eigen broer zei helpt ook niet mee.’
Is Collin nu onzeker? Zijn hoofd laat hij tegen de muur vallen en niet zo zachtjes ook.
‘Zal ik jou eens wat vertellen, Collin Lopez? Het is inderdaad een heel groot boeket dat Levi me gaf, maar ik waardeer die enkele roos van jou veel meer. En denk jij dat ik een man die mijn hart als een bezetene laat kloppen, naar wie mijn lippen verlangen, die continu in mijn gedachten zit en die mij na een lange periode weer een exposief orgasme heeft gegeven, me ook nog eens ontbijt op bed geeft en ook nog eens zo knap is, voor een miezerig kusje waar ik niet om heb gevraagd, zomaar aan de kant zet?’
‘Levi heeft je dus toch gekust,’ bromt hij en hij laat me los.
‘Nee, hij deed een poging.’ Ik adem diep in en blaas het rustig uit. ‘Heb je wel gehoord wat ik zei?’
Hij pakt mijn hand weer vast en vlecht onze vingers door elkaar. ‘Het stoorde me gewoon, Megs. Je denkt dat ik niet gevoelig ben, maar dat is wel zo. Het heeft te maken met een vrouw die ik leuker dan leuk vond en die ik min of meer aan Levi heb gekoppeld. Zo meteen ga jij met hem... Shit!’ Een sneu glimlachje speelt rond zijn mond. ‘Het is nooit iets met mij en Josefien geworden, maar Levi kreeg wel een relatie met haar en ik wil niet dat zo’n situatie weer voorkomt.’
‘Dat gaat heus niet gebeuren.’
Mijn mond snoert de zijne en als hij de kus verbreekt om de bandjes van mijn topje omlaag te halen waardoor mijn borsten tevoorschijn komen, wil ik toch nog iets aan hem kwijt.
‘Het kan me niet schelen wie Josefien is of andere vrouwen die veel voor je hebben betekend. Je bent nu hier, met mij, en ik ga elk moment van je genieten.’
Zolang Collin me wil.