Cant de Ramon – Canto de Ramon

 

 

 

 

 

 

Som creat e ésser m’és dat

a servir Déu que fos honrat,

e som caüt en mant pecat

e.n ira de Déu fui pausat.

Jesús me venc crucificat,

volc que Déus fos per mi amat.

 

Matí ané querre perdó

a Déu, e pris confessió

ab dolor e contrició.

De caritat, oració,

esperança, devoció,

Déus me fé conservació.

 

Lo monestir de Miramar

fiu a frares Menors donar,

per sarraïns a preïcar.

Enfre la vinya e.l fenollar

amor me pres, fé’m Déus amar

e.nfre sospirs e plors estar.

 

Déus Paire, Fill, Déus espirat,

de qui és Sancta Trinitat,

tracté com fossen demonstrat.

Déus Fill del cel és davallat;

de una verge está nat,

Déu e home, Crist apellat.

 

Soy creado y ser me han dado

para que Dios fuese honrado

y caí en mucho pecado,

a ira de Dios enfrentado.

Vino a mí el Crucificado,

porque Dios fuese por mí amado.

 

Al alba fui a pedir perdón

a Dios, y tomé confesión

con dolor y contrición.

De caridad, oración,

esperanza, devoción,

Dios me dio conservación.

 

El monasterio de Miramar

hice a frailes menores dar

para a los moros predicar.

Entre viña e hinojal,

tomóme amor, Dios me hizo amar

y entre suspiro y llanto estar.

 

Dios Padre, Hijo, Dios inspirado,

que Trinidad Santa ha espirado,

vi de que fuesen demostrados.

Dios Hijo del cielo ha bajado;

por una virgen fue alumbrado,

Dios y hombre, Cristo llamado.

 

Lo món era.n damnació;

morí per dar salvació

Jesús, per qui.l món creat fo.

Jesús pujà al cel sobre.l tro;

venrà jutjar li mal e.l bo:

no valran plors querre perdó.

 

Novell saber hai atrobat;

pot n’hom conèixer veritat

e destruir la falsetat.

Sarraïns seran batejat,

tartres, jueus e mant errat,

per lo saber que Déus m’ha dat.

 

Pres hai la crots; tramet amors

a la Dona de pecadors

que d’ella m’aport gran secors.

Mon cor està casa d’amors

e mos ulls fontanes de plors.

Enfre gauig estaig e dolors.

 

Som hom vell, paubre, menyspreat,

no hai ajuda d’home nat

e hai trop gran fait emparat.

Gran res hai de lo món cercat;

mant bon exempli hai donat:

poc som conegut e amat.

 

Vull morir en pèlag d’amor.

Per ésser gran no hai paor

de mal príncep ne mal pastor.

Tots jorns consir la deshonor

que fan a Déu li gran senyor

qui meten lo món en error.

 

El mundo estaba en condenación;

murió para dar salvación

Jesús, que el mundo creó.

Sobre el trueno al cielo subió:

juzgará al bueno y al felón,

no valdrá el llanto a su perdón.

 

Un saber nuevo yo he encontrado;

por él lo cierto será claro

y se destruirá lo falso.

Serán los moros bautizados,

judíos, tártaros y errados,

por el saber que Dios me ha dado.

 

Tomé la cruz; envío amores

a la Señora de pecadores

que de ella mucho me socorren.

Mi corazón, casa de amores,

mis ojos, fontanas que lloren.

Entre gozos estoy y dolores.

 

Soy viejo, pobre, despreciado,

por ningún hombre ayudado

y lo que emprendo es demasiado.

Mucho por el mundo he buscado;

muy buen ejemplo en él he dado:

poco soy conocido y amado.

 

Quiero morir en piélago de amor.

No por grandes me dan terror

mal príncipe o mal pastor.

A diario pienso en el deshonor

que hace a Dios un gran señor

que pone al mundo en el error.

 

Prec Déus trameta missatgers

devots, cients e vertaders,

a conèixer que Déus hom és.

La Verge on Déus hom se fés

e tots los sants d’ella sotsmès,

prec que.n infern no sia mès.

 

Laus, honor al major Senyor,

al qual tramet la mia amor

que d’ell reeba resplendor.

No som digne de far honor

a Déu: ¡tan fort som pecador,

e som de libres trobador!

 

On que vage cuit gran bé far,

e a la fi res no hi pusc far;

per què n’hai ira e pesar.

Ab contrició e plorar

vull tant a Déu mercè clamar

que mos libres vulla exalçar.

 

Santetat, vida, sanitat,

gauig me dó Déus e libertat,

e guard-me de mal e pecat.

A Déu me som tot comanat:

mal esperit ne hom irat

no hagen en mi potestat.

 

Man Déus als cels e.ls elements,

plantes e totes res vivents

que no.m facen mal ni turments.

Dó’m Déus companyons coneixents,

devots, leials, humils, tements,

a procurar sos honraments.

 

Laus et honor essenciae Dei et divinis personis et dignitabus earum. Et recordemur et amemus Ihesum Nazarenum et Mariam Virginem matrem eius.

 

Pido a Dios que envíe mensajeros

devotos, sabios, verdaderos,

que de Dios hombre den conocimiento.

A la Virgen de cuyo seno

nació Dios, y a todo su pueblo

de santos, pido no ir al infierno.

 

Loor, honor al mayor Señor,

al cual envío mi amor,

que de él reciba resplandor.

No soy digno de hacer honor

a Dios: ¡tanto soy pecador

y soy de libros trovador!

 

Donde voy quiero el bien tratar,

y al cabo nada sé lograr;

por esto tengo ira y pesar.

Con contrición y llorar

quiero a Dios merced clamar,

porque mis libros quiera exaltar.

 

Santidad, vida, sanidad,

gozo me dé Dios y libertad,

guárdeme de pecado y mal.

A Dios me quiero encomendar:

mal espíritu o airar

en mí no tengan potestad.

 

Mande Dios a cielos y elementos,

plantas y vivientes cuerpos

que no me den daño o tormento.

Dios me dé sabios compañeros,

devotos, humildes, fieles, cuerdos,

en procurar sus honramientos.

 

Laus et honor essenciae Dei et divinis personis et dignitatibus earum. Et recordemur et amemus Ihesum Nazarenum et Mariam Virginem matrem eius.