Tablica chronologiczna

1155

Fryderyk I z rodu Staufów, zwany Rudobrodym (Barbarossą) i w 1152 wybrany na króla, zostaje w Rzymie koronowany na cesarza.

1156

Otto z Wettynu zostaje margrabią Miśni, po tym jak jego ojciec Konrad Wielki rezygnuje ze świeckiej władzy, przenosi się do klasztoru i dzieli ziemie pomiędzy swoich pięciu synów.

1162

Otto funduje klasztor cystersów w Marienzelle (dziś Altzella) koło Nossen, który zostaje poświęcony w 1175 roku.

ok. 1165

Margrabia Otto nadaje Lipskowi prawa miejskie.

1168

Odkrycie srebra w Chrystianowie, późniejszym Freibergu.

1169

Syn Barbarossy Henryk VI jako czteroletnie dziecko zostaje koronowany na króla niemieckiego.

1173

Margrabia Otto nakazuje rozpoczęcie budowy kasztelu w Chrystianowie.

1176

Dochodzi do rozłamu pomiędzy cesarzem a Henrykiem Lwem. Podczas bitwy pod Legnano Barbarossa, pozbawiony wsparcia Henryka, ponosi druzgocącą klęskę.

1177

Cesarz Fryderyk Stauf i papież Aleksander III godzą się w Wenecji po trwającym dwadzieścia lat sporze.

1180

Na zjeździe w Würzburgu Henryk Lew zostaje skazany na banicję. W tym samym roku, na zjazdach w Gelnhausen i w Ratyzbonie, jego księstwa zostają podzielone i na nowo przyznane. Askańczyk Bernard z Aschersleben zostaje księciem Saksonii po odłączeniu zachodniej części księstwa i utworzeniu z niej nowego księstwa Westfalii, które przypada arcybiskupowi Kolonii. Otto Wittelsbach zostaje księciem Bawarii, z której wydzielona zostaje Styria.

1180

Po upływie terminu zawieszenia broni armia Henryka rusza na Goslar, nie jest jednak w stanie zająć miasta, niszczy jedynie kopalnie i wytapialnie na Rammelsbergu. To prowadzi do napływu górników z Harcu do Chrystianowa.

1180

Większość zwolenników Lwa ugina się przed ultimatum cesarza i poddaje mu miasta i twierdze.

1181

Na zjeździe nadwornym w listopadzie 1181 roku w Erfurcie pokonany Henryk Lew poddaje się cesarzowi. Wolno mu zatrzymać Brunszwik i Luneburg, zostaje jednak skazany na trzy lata wygnania i przenosi się do swojego teścia, króla Anglii Henryka Plantageneta.

Zielone Świątki 1184

Barbarossa z ogromnym przepychem świętuje w Moguncji pasowanie na rycerzy swoich synów Henryka i Fryderyka.

1185(?)

Chrystianowo otrzymuje prawa miejskie i wkrótce zaczyna być nazywane Freibergiem.

1185

W Ziemi Świętej umiera król Baldwin IV, a wkrótce potem także wyznaczony na jego następcę ośmioletni siostrzeniec. Po zaciek­łych sporach koronę otrzymuje siostra Baldwina Sybilla, co pozwala jej małżonkowi Gwidonowi z Lusignan objąć tron.

4 lipca 1187

W bitwie pod Rogami Hittinu w Ziemi Świętej chrześcijańska armia zostaje pokonana i niemal doszczętnie rozbita przez wojska Saladyna. Wszyscy rycerze zakonni zostają straceni, a król Jerozolimy Gwidon z Lusignan trafia do niewoli, podobnie jak wielki mistrz zakonu templariuszy oraz wielki mistrz zakonu joannitów. Wkrótce potem Saladyn podbija miasto za miastem, z wyjątkiem Tyru. Drugiego października Saladyn wkracza do Jerozolimy.

29 października 1187

Papież Grzegorz VIII zwołuje trzecią wyprawę krzyżową.

27 marca 1188

Cesarz Fryderyk Barbarossa zwołuje w Moguncji zjazd dworski „Hoftag Jesu Christi” i za zgodą książąt postanawia o wyruszeniu na krucjatę. Poprzedzający rok wykorzystuje na przygotowania do wyprawy krzyżowej – zarówno dyplomatyczne uzgodnienia z władcami krajów, przez które przejdzie jego armia, jak również uregulowanie ewentualnych kwestii spornych w cesarstwie.

1189

Najstarszy syn Ottona Albrecht bierze swojego ojca do niewoli, by wymóc przekazanie marchii sobie, a nie młodszemu bratu. Przebywający już na wyprawie krzyżowej cesarz Barbarossa interweniuje i nakazuje uwolnienie Ottona.

11 maja 1189

Z Ratyzbony wyrusza armia krzyżowców pod dowództwem Barbarossy.

25–28 maja 1189

W Preszburgu cesarz oficjalnie przekazuje władzę swojemu synowi Henrykowi VI. Dytryk z Weissenfels, młodszy syn margrabiego miśnieńskiego, przyłącza się do armii krzyżowców.

28 sierpnia 1189

Gwidon z Lusignan, były król Jerozolimy, rozpoczyna oblężenie Akki.

18 lutego 1190

Umiera margrabia miśnieński Otto. Później otrzyma przydomek „Otto Bogaty”. Marchia Miśnieńska przypada jego najstarszemu synowi.

10 czerwca 1190

W trakcie trzeciej wyprawy krzyżowej cesarz Fryderyk Barbarossa tonie w rzece na terenie dzisiejszej Turcji. Po tym wydarzeniu większa część zniechęconej armii zawraca.

7 października 1190

Po tym, jak zaraza w Antiochii zabija wielu krzyżowców, resztka niemieckiej armii dociera do Akki, która od ponad roku oblegana jest przez Gwidona z Lusignan.

20 stycznia 1191

Syn Barbarossy Fryderyk, książę Szwabii, umiera na zarazę, która pochłania wiele ofiar.

15 kwietnia 1191

Papież Celestyn III dokonuje koronacji Henryka VI na cesarza. Zaraz potem Henryk wyrusza na podbój Sycylii.

20 kwietnia 1191

Francuski król Filip August dociera ze swą armią pod Akkę i wspiera oblężenie.

Maj 1191

Cesarz Henryk VI oblega Neapol. Jednakże po wybuchu zarazy musi przerwać latem oblężenie.

8 czerwca 1191

Angielski król Ryszard Lwie Serce dopływa z wojskiem pod Akkę, a wcześniej podbija Cypr.

11 lipca 1191

Akka kapituluje. Kilka dni później niemieccy krzyżowcy wycofują się z krucjaty, ponieważ ich dowódca Leopold Austriacki poczuł się obrażony przez angielskiego króla.

20 sierpnia 1191

Ryszard Lwie Serce rozkazuje stracić dwa tysiące siedmiuset muzułmańskich mieszkańców Akki.

7 września 1191

Armia Ryszarda Lwie Serce zwycięża pod Arsuf liczące osiemdziesiąt tysięcy ludzi wojska Saladyna.

jesień 1191

Dytryk z Weissenfels wraca z wyprawy krzyżowej i zostaje natychmiast zaatakowany przez swego starszego brata Albrechta.

kwiecień 1192

Konrad z Montferratu zostaje królem Jerozolimy, Gwidon z Lusignan zadowala się Cyprem. Lecz już kilka dni później (28 kwietnia) Konrad zostaje zasztyletowany przez asasynów.

2 września 1192

Ryszard Lwie Serce i Saladyn zawierają trzyletni rozejm. Wkrótce potem król Ryszard opuszcza Ziemię Świętą. W drodze powrotnej do domu, w grudniu 1192 roku, zostaje pojmany przez Leopolda Austriackiego, który przekazuje go cesarzowi Henrykowi VI. Ryszard przez ponad rok więziony jest na zamku Trifels i odzyskuje wolność dopiero czwartego lutego 1194 roku w zamian za ogromny okup.

marzec 1193

Umiera Saladyn.

1194

W bitwie pod Röblingen Albrecht z Wettynu ponosi sromotną klęskę w starciu z połączonymi wojskami Dytryka i landgrafa Turyngii Hermana.

1195

Albrecht, zwany Pysznym, po okrutnym panowaniu zostaje otruty we Freibergu. Cesarz Henryk VI odzyskuje Marchię Miśnieńską jako pozbawione wasala lenno.

1197

Henryk VI planuje własną krucjatę, umiera jednak tuż przed wymarszem w Messynie (28 września 1197). W kolejnym roku dochodzi do sporu o sukcesję. Zarówno Filip Szwabski, jak i Otto z Brunszwiku, syn Henryka Lwa, a później cesarz, zostają wybrani na królów, choć obaj niezgodnie z prawem.

1197/1198

Po śmierci Henryka VI syn Ottona Dytryk dzięki poparciu miast odzyskuje Marchię Miśnieńską.

1198

Dytryk z Weissenfels, zwany później Zgnębionym, otrzymuje Marchię Miśnieńską od króla Filipa Szwabskiego i zręcznie rozszerza podległe sobie terytorium.