85

Martha was wanhopig en troosteloos over het verlies van haar gouden horloge. Of Pietje haar al af kuste en beloofde, dat hij 't wel weer zou laten maken door den smid, het gaf haar weinig troost. Toen had Pietje er evenveel verdriet van, maar hij peinsde zich het hoofd suf over het raadsel, hoe de goochelaar het dan op de kindervoorstelling klaargespeeld had!

Intusschen was hij mooi met zijn brandwond aan de wang, waar zijn moeder een groote pleister opgeplakt had. Er was heel den avond geen sprake meer van feestvieren. Pietje moest doodstil in de kamer blijven zitten en dat was voor hem wel het ergste, wat er bestond.

Gehoorzaam en braaf zat hij in een hoekje. Toen kwam er opeens een muis uit de kast en wandelde rond. 't Was onmogelijk voor Pietje om nu nog langer stil te zitten. Hij rende plotseling naar de kast en sloot die. Toen holde hij de muis achterna. Maar die was vlugger dan hij. Pietje trok snel zijn laars uit en daar de muis juist aan het andere einde der kamer was, gooide hij de laars over de tafel heen naar haar toe. Tenminste dat was zijn bedoeling. De laars was niet mis, maar inplaats van de muis raakte die het theeservies, dat met kletterend geweld op den grond aan scherven vloog.

Geen vijf minuten later ging Pietje voor het eerst van zijn leven over zijn vaders knie. Want de schoenmaker was nu inderdaad boos, omdat hij het servies pas voor zijn vrouw had gekocht. Daarna werd Pietje reeds om zes uur in bed gestopt, een uur vroeger dan anders.

Chr. van Abkoude, Pietje Bell, of de lotgevallen van een ondeugenden jongen