Mijn tweede zondag bij het wegrestaurant was bijna net zo afschuwelijk als de eerste.
Solange werkt niet op zondag, behalve op heel drukke zondagen, heeft ze mij uitgelegd. Bijvoorbeeld zondag 29 juli, de dag vóór mijn aankomst; toen was haar winkel open.
In zekere zin heb ik liever dat Solange op zondag niet komt. Ze zou raar opkijken als ze me zag.
Op de tweede zaterdagavond vroeg ze me de oren van het hoofd. Solange is nooit onbescheiden, daarom heeft ze er zo lang over gedaan om wat meer over mij aan de weet te komen.
Uiteindelijk heb ik haar verteld dat mijn vader in de keuken werkte. Voor het geval ze kennis met hem wilde gaan maken, zei ik er snel bij dat hij buitenlands was en alleen Servo-Kroatisch verstond. Ik wist zeker dat zij geen Servo-Kroatisch kende.
Ik zei ook dat hij problemen had en liever niet wilde dat mensen over mij kwamen praten. Ik was een blok aan zijn been. Mama, die Française is, heeft me op 31 juli bij hem achtergelaten om naar Venetië te gaan.
Toen ze dat allemaal hoorde, schoten Solanges ogen vol tranen.
Dat zat me dwars en ik schaamde me.
Om haar te troosten zei ik erachteraan dat mijn vader zelf ook vrij had op zondag, dat we de hele dag samen op stap zouden gaan, en uit eten, daarna naar de film, daarna weer uit eten en weer naar de film; dat ik een heel aardige vader had, ondanks zijn problemen, dat ik hem niet zo goed kende omdat hij nooit bij mama en mij had gewoond, maar dat we ons uiteindelijk best redden, dat we hier aten en bij hem thuis sliepen, in de stad, waar ik mijn eigen bed had (op de bank), dat het enige probleem was dat hij geen wasmachine had en dat het daarom verschrikkelijk aardig van haar was mijn spullen te wassen en te herstellen. Dat zei ik erbij om geloofwaardig over te komen, en ook in de hoop dat Solange zich over mijn kleren zou blijven ontfermen.
Solange huilde niet meer en kneep me bijna fijn tegen haar stevige boezem, onderwijl zeggend dat ik een schat van een meid was, dat mijn vader niet besefte hoe hij bofte en dat ik een heerlijke zondag wel had verdiend.