Sorry, Solange.
Ik heb altijd bij een vader EN een moeder gewoond. Ze hebben werk, genoeg geld, vrienden, vakantie, ideeën. Ze spreken Frans, hebben een volautomatische wasmachine en zelfs een mevrouw die het huis schoonmaakt en onze kleren strijkt. Ze gaan ‘s zomers een maand op vakantie en ‘s-winters een week. Op 31 december heft mama het glas op de dertiende en veertiende maand, die niet bestaan maar haar wel zijn uitbetaald, op de tijd die voorbijgaat zonder dat het al te veel pijn doet. Papa geeft haar een tas of parfum. Ze houden van feestjes en buitenlandse reizen.
Ze zijn blij dat ze een kind hebben, want nu zal hun verblijf op aarde een spoor achterlaten, een stukje eeuwigheid.
Ziezo, dat is dan iets aardigs wat ik over hen kan zeggen.
Sorry, Solange.
Wil jij me adopteren?