[OSS 117 35] • OSS 117 in Antwerpen

'Zzzoemmm... Zzzoemmm... Zzzoemmm... ik ben “De Vlieg”.'

'En ik ben Hermann Beek,' antwoordde Hubert Bonisseur de la Bath / alias OSS 117, alias Hermann Beek... 'En dit is mijn zuster Katherine.'

'Waarom bent u niet alleen gekomen zoals ik u bevolen heb!'

'Wij zijn met een journalist gekomen, die in mijn kamer zat toen u belde. Hij zit nu in het restaurant op ons te wachten, maar ik dacht dat u dat niets schelen kon.'

'Daardoor hebben we kostbare tijd verloren,' wierp de man tegen. 'Ik heb me er eerst van moeten overtuigen dat hij inderdaad naar het restaurant ging...'

'Nu dit incident geregeld is, willen we graag horen wat u te zeggen heeft,' zei Hubert op vastberaden toon.

De man hief zijn hoofd op, en ze kregen zijn gezicht te zien, helder verlicht door de maneschijn die weerkaatst werd door het sneeuwtapijt. Muriel slaakte een gilletje en Hubert voelde zijn hart sneller kloppen. Het gezicht dat ze voor zich zagen was dat van een monster. Het was een gezicht dat niets menselijks meer had...