Er is nooit een morgen

Soms moeten we iemand verlaten. Soms moet iemand ons verlaten.Als

iemand besluit om weg te gaan, zal er altijd iets achterblijven.

Misschien is vertrekken wel een spectaculaire stap vooruit, over die

ÔonzichtbareÕ drempel. Het is dan ook niet de vraag of we vertrekken

of worden verlaten, het is meer de vraag wanneer. Want vertrekken is

onvermijdelijk. Henk de Velde kijkt terug op zijn eerdere vijf zeilreizen rond de wereld.Hij belicht de belangrijkste gebeurtenissen die hem gevormd hebben en licht een sluier op over het waarom van zijn vertrek. ÔDe

stilte is die andere dimensie, die drempel die je overschrijdt bij het

afstand nemen van jezelf .Õ Woorden die je in de ziel raken É en de

eenzaamheid voorgoed verdrijven.Een boek voor reizigers, dromers, denkers en pelgrims.NBD|Biblion recensie

De naam Henk de Velde is een begrip. Solozeiler, vijf keer de wereld

rond gezeild, onbewoonde eilanden in de Stille Zuidzee, overwintering in

het ijs van Siberie. Maar ook: schrijver, spreker, denker, filosoof. En

promotor van zichzelf als product. Dit boek is een beetje van alles

wat: deels reisverslag, met name uit het hoge noorden, deels felle

kritiek op onze dolgedraaide samenleving en deels bezinning op de

eenzaamheid en de stilte, waarin soms God verschijnt. Losse

aantekeningen, zoals hij ze ook op zijn weblog schrijft, brieven,

citaten uit de Bijbel. Fragmenten, soms routineus maar soms ook

fascinerend, uit een leven dat is teruggebracht tot zijn absolute

essentie.