Een Tempel Van Blik

Wonen in een huis dat uit blik is opgetrokken, op een enorme vlakte, met alleen de wind als gezelschap; het brengt de hoofdpersoon van deze roman in een bijna gelukzalige toestand. Totdat Mary Petrie zijn blikken tempel huiselijk begint te maken en de charismatische Michael Hawkins zijn buren overhaalt te verhuizen naar een met de hand gegraven ravijn aan de rand van de vlakte, en er keuzes moeten worden gemaakt. Blijft hij in zijn huis van blik of sluit zij zich aan bij de exodus? Een tempel van blik is de nieuwe roman van Magnus Mills, een van de origineelste schrijvers van de huidige Engelse literatuur. Met minimale middelen weet hij in een glasheldere stijl een spanning op te roepen die de lezer van pagina naar pagina doet vliegen.

## Recensie(s) Op een afgelegen hoogvlakte woont een man in een geheel uit blik opgetrokken huis. De eenzaamheid en het luisteren naar de wind maken hem gelukkig, maar daar komt verandering in. Eerst trekt er ongevraagd een vrouw bij hem in, en later blijkt er ver weg een man te wonen die de bewoners van de hoogvlakte oproept om naar zijn ravijn te verhuizen. Wanneer de mensen daaraan gehoor geven, blijkt hun leider ineens geen huizen van blik maar van steen te willen bouwen, en de verteller ziet hoe de massa in opstand komt. Wat begint als een droogkomische absurdistische vertelling (als een kruising tussen Samuel Beckett en Alex van Warmerdam) loopt over in wat kan worden geinterpreteerd als een parabel over godsdiensten, sektes en goeroes. Het niveau van de vervreemdende en prachtig-weemoedige eerste helft is hoger dan de meer realistische en bijna moralistische tweede helft, maar al met al is dit toch een zeer aparte en zeker ook geslaagde roman. Kleine druk. Eerder verschenen van de Britse schrijver (1954) 'De hekkenbouwers' (genomineerd voor Booker Prize en Whitbread Prize) en 'Vrij kamperen'. (Biblion recensie, C.C. Oliemans) (source: Bol.com)