Kronkelpaden van het geheugen

Een persoonlijk boek over de absolute noodzaak en absolute onbetrouwbaarheid van het geheugenWaarom dringen bepaalde beelden en gebeurtenissen uit het verleden zich telkens opnieuw aan ons op? Waarom blijven bepaalde uitspraken in ons geheugen `haken ? Is ons geheugen iets wat we `hebben , of wat we `zijn ? In dit fascinerende boek onderzoekt Hemmerechts deze intrigerende vragen. Ze laat zich daarbij leiden door haar eigen geheugen, én door dat van de directe nabestaanden van haar buurmeisje Mischa, moeder van twee jonge kinderen, die op veertigjarige leeftijd stierf aan leukemie. Kristien Hemmerechts (1955) publiceerde meer dan twintig romans, verhalenbundels en essays. Ze ontving zowel de driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Proza als de Frans Kellendonkprijs voor haar gehele oeuvre. Begin 2010 verscheen bij De Geus haar veelgeprezen De dood heeft mij een aanzoek gedaan, een dagboek over dood, liefde en leven. In 2011 volgde de roman Gitte en in 2012 Haar bloed.

Recensie(s)

De Vlaamse schrijfster (1955) probeert antwoorden te krijgen op vragen over de willekeur en de (on)betrouwbaarheid van het geheugen. Aanwezigen bij dezelfde gebeurtenis kunnen totaal verschillende herinneringen daaraan hebben. Al op de eerste pagina vraagt ze zich af: 'heb ik mijn geheugen of ben ik mijn geheugen?' En ze geeft meteen een antwoord: 'allebei'. Je hebt jouw geheugen en dat bepaalt wie je bent. Het boek is even associatief als het geheugen zelf. Mede aan de hand van eigen herinneringen aan haar, op 40-jarige leeftijd overleden, buurmeisje Mischa en die van de ouders, zusjes en man van Mischa probeert ze grip op dergelijke vragen te krijgen. Hoe verschillend zijn ieders herinneringen aan haar. Andere sporen op weg naar de 'kronkelpaden van het geheugen' zijn de herinneringen van haar moeder aan de oorlog en die van leeftijdgenoot Hugo Claus in zijn boek �Het verdriet van Belgi�, en ook het herlezen van werk van haar overleden echtgenoot Herman de Coninck. Het is onmogelijk dit volle boek in een keer te lezen, laat staan samen te vatten. Lezen en stukjes herlezen is zeer de moeite waard. Kleine druk.Gonny Biezeveld

(source: Bol.com)