Hutten en Paleizen

'Poëzie is geen tijdelijk onderdak, poëzie is kost en inwoning.' - Gerrit KomrijGerrit Komrij is een dichter in hart en nieren. ZIjn gedichten ademen altijd een weemoedige sfeer, vol besef van de dingen die voorbijgaan. Vaak ook drijft Komrij de spot met de wereld en haar bewoners, maar vooral met zichzelf. In de genadeloze humor en het grijnzend cynisme komt het plezier tot uitdrukking waarmee Komrij zijn poëzie schrijft.Van de Maagdenburgse halve bollen en andere gedichten via Fabeldieren tot het meest recente Luchtspiegelingen: de beste, ontroerendste en mooiste gedichten van Gerrit Komrij zijn nu voor het eerst in pocket bijeengebracht. Deze bloemlezing 'Hutten en paleizen' ('de mooiste gedichten') van Gerrit Komrij (1944) bestaat uit 169 gedichten. De meeste (125), waaronder het titelgedicht, zijn afkomstig uit de verzamelbundel 'Alle gedichten tot gisteren' uit 2000*. Sinds hij in 2001 werd uitgeroepen tot Dichter des Vaderlands is het er uiteraard niet makkelijker op geworden kritiek op zijn werk te hebben. Maar toch: een 'verneutelde dwerg', die 'sikkeneurt om de reus', of 'diakenhuizen', die 'hangen op je rug' (we zijn pas een paar pagina's gevorderd), brengen deze lezer niet in extase. Over het algemeen rijmt het allemaal heel aardig, maar ontroeren of inspireren doet het niet: 'De eerste regel is om te beginnen. / (...) / De twaalfde is van niets de eindconclusie,' schreef Komrij in het gedicht 'Een gedicht' - en zo is het precies. Zijn poezie doet sterk denken aan die van dichters als Drs. P en Ivo de Wijs, maar dan met een in ironie of cynisme verpakte pretentie. 'Hutten en paleizen' is overigens een uitstekende en betaalbare mogelijkheid om met het dichtwerk van Komrij kennis te maken. Ko van Geemert (source: Bol.com)