Mummies

Het leven is mooi. Maar ook de dood wordt veel bezongen. Tussen beide bevindt zich een schemerland dat zelden wordt bezocht. De bewoners zijn eigenaardig. Er zijn kadavers en teddyberen, kunstvoorwerpen en nog net niet helemaal verteerde oude mannetjes. Een arts zou de meesten zonder aarzelen dood verklaren, maar dat kan te wijten zijn aan de beperkingen van de medische blik. Is iemand dood louter omdat er geen hart klopt? Soms is dood ook nog een beetje levend. Maar wie weet er het fijne van? In Mummies doet Midas Dekkers een poging de natuurlijke historie van de wereld tussen dood en leven te beschrijven.