[Angélique 06] • Angélique und ihre Liebe

Op het nippertje ontsnapt aan de dragonders van de koning, scheept Angélique zich, tezamen met een groep om hun geloof vervolgde Hugenoten, in aan boord van de Gouldsboro, die koers zet naar de Nieuwe Wereld. Het schip staat onder bevel van een oude bekende van Angélique: Rescator, de gevreesde piraat, die haar zowel aantrekt als afkeer inboezemt. Hij schijnt haar voor zich te willen winnen, maar Angélique heeft voorgoed met de mannen afgedaan... een vreemde onder vreemden is zij op dit schip, maar het duurt niet lang of ze beseft dat de zelfgekozen eenzaamheid haar toch te machtig wordt.

Door haar reisgenoten worden herhaaldelijk toespelingen gemaakt op het feit dat er een geheimzinnige band tussen haar en de kapitein schijnt te bestaan en in haar hart moet Angélique hen gelijk geven... Tijdens een gevarlijk moment. a ls het schip op de rotsen te pletter dreigt te slaan, biedt Rescator Angélique bescherming in zijn hut aan; op haar vraag waarom hij dat doet, antwoordt hij raadselachtig: "Omdat ik u in mijn stervensuur aan mijn zijde zou wilen hebben..."

Dan vindt Angélique de man terug, die zij nooit heeft kunnen vergeten: Jeoffrey de Peyrac! Maar het is een verbitterde Jeoffrey, die haar niet meer liefheeft... Hij veroordeelt haar, omdat hij uit verhalen van anderen tot de slotsom is gekomen dat Angélique een lichtzinnig wezen en een slechte moeder is geweest.

"Maar haat," stelt de jonge domineesdochter Abigael vast, "is dikwijls het resultaat van diep lijden..."