Zo Is Hij

Lucas Vlieger, een 46-jarige tekenaar bij een krant, is geobsedeerd door het idee dat er een 'brein' moet zijn dat een oordeel kan vellen over zijn bestaan. Hij is 16 jaar geleden gescheiden en is nu verliefd op Marianne. Dan ontvangt hij een grote envelop, waarop quasi door zijn eigen hand geschreven staat: 'Oordeel betreft Lucas Vlieger (17-7-1943)'. Hij durft deze echter niet te openen, raakt haar kwijt en vindt haar weer terug, waarna ten slotte blijkt, dat er uitsluitend lege blaadjes in zitten. Een door hem ontmoete en naamloos blijvende 'schrijfster' geeft toe de envelop bij hem gedeponeerd te hebben. Zij zegt hem dat ze hem verzonnen heeft en dat hij een romanpersonage is. Nadat het boek in 4 hoofdstukken, verdeeld in verschillende paragrafen, door een personale 'hij' verteld is, eindigt het in het 5e hoofdstuk in de ik-stijl met het besluit van de hoofdfiguur zelf een 'oordeel' over zichzelf te schrijven onder de titel 'Zo is hij' met als opdracht 'Voor Marianne' en zo begint inderdaad het boek. In deze intrigerende roman staat het irreële in merkwaardig contrast met het reëel dateerbare (het speelt zich af, met vele flash-backs, tussen 24 en 29 januari 1990)