Moeder, Wanneer Ga Je Nu Eens Dood

Volgens de Nederlandse regering moeten kinderen in de toekomst hun hulpbehoevende ouders verzorgen. Wat voor verwoestende gevolgen dat kan hebben beschrijft Martina Rosenberg in dit boek. Zij trok met man en kind in bij haar ouders, in de hoop dat iedereen elkaar van dienst kon zijn. Grootouders passen op het kleinkind, de kinderen doen af en toe een boodschap voor de ouders. Maar dan dementeert Rosenbergs moeder, krijgt haar vader een hersenbloeding, en moet de dochter stap voor stap de organisatie van en de verantwoording voor het leven van haar ouders op zich nemen. Ze probeert wanhopig te voldoen aan alles wat er van haar wordt verwacht, en faalt, tot ze, na negen jaar, nog maar één ding denkt: Moeder, wanneer ga je nu eens dood. Dit onbarmhartig eerlijke verslag verwoordt de ergernis, de angst en het schuldgevoel van iedereen die ongewild de verzorger van zijn ouders wordt. Waar ligt de grens van wat je aan `moet kunnen?

**Recencie(s)**

Ervaringen van een dochter die – na een langdurig verblijf in het buitenland – met haar man en dochter intrekt bij haar ouders. De auteur (1963) is schrijfster en journaliste en was jarenlang medewerkster public relations bij het Rode Kruis. Zij verwachtte wederzijdse dienstverlening: grootouders passen op kleinkind, kind doet eens een boodschap voor de ouders. Maar wanneer de grootmoeder gaat dementeren en opa een hersenbloeding krijgt, neemt de dochter stap-voor-stap de organisatie en verantwoording voor haar ouders leven op zich. Terwijl die zo lang mogelijk hun eigen huis blijven bewonen, gaat dit ernstig ten koste van dochters gezondheid en haar gezin, dat tenslotte wegverhuist. Het boek dat een periode van bijna tien jaar omspant, biedt een aangrijpend persoonlijk relaas van een destructieve realiteit, zoals die zich veel vaker kan en zal voordoen, wanneer de zorg voor (groot)ouders teveel op het bordje komt te liggen van hun kinderen. Samenwonen met grootouders is niet altijd zo gemakkelijk als wel eens wordt gedacht. Het boek raakt een zeer actueel discussiethema aan: de jongere generatie moet voor hun ouderwordende ouders zorgen, wat vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan is.

F.M. Boon

(source: Bol.com)