Ik Kan Niet Dood Zijn

Al tijdens de Tweede Wereldoorlog,voordat Harry Mulisch zijn

eerste verhaal publiceerde, noteerde hij invallen, observaties en

aforismen. Het was zijn manier om het bestaan vorm te geven

en de wereld om hem heen te duiden. Dit heeft hij zijn leven

lang volgehouden.

Ik kan niet dood zijn is een verzameling van de meest rake bespiegelingen

die Harry Mulisch over een periode van zestig jaar

optekende in talloze schriften, op losse velletjes en op de blocnotes

van de hotels waar zijn schrijversbestaan hem naartoe

leidde. Met een onstuitbare nieuwsgierigheid en een feilloos

instinct bestudeerde en beschouwde hij de raadsels van het

schrijven, van de kunst, van het bestaan, van de tijd en van de

dood. Dat zijn voor een schrijver geen raadsels om voor terug te

deinzen, maar om te omarmen, en te vergroten. Harry Mulisch

deed dat zonder aarzeling, met open vizier en een lach, wetend

dat er met ieder antwoord ieder antwoord altijd weer nieuwe raadsels opdoemen.

**