blauwe plekken op de ziel

Sebastiaan en Eleonora, broer en zuster, groot, slank, blond

en knap, zijn aan elkaar gehecht uit wederzijdse medeplichtigheid ... Ze zijn

uit Zweden afkomstig en kwamen zonder geld in Parijs terecht. Sebastiaan leeft

daar op kosten van een dame op rijpere leeftijd, Eleonora houdt een filmspeler

aan het lijntje, hetgeen de oorzaak wordt van de zelfmoord van diens

homoseksuele vriend en beschermer.

Het is wederom de mondaine en werkschuwe wereld, waarin de

beroemde schrijfster de figuren uit haar nieuwe roman laat optreden, of zoals

in Het Parool stond te lezen: ‘Voor Sagan is het leven in de eerste plaats een

feest, een feest dat doorgaat, een feest zonder omzien in wrok of droefheid.’

Nieuw in dit boek is dat de schrijfster nu het fameuze Sagan-wereldje

als het ware op een afstand bekijkt en in haar ‘dagboek’ over zichzelf vertelt.

Negentien jaar geleden werd de nu zevenendertigjarige Françoise Sagan beroemd

met wat ze zelf ‘een mooi opstelletje’ noemt: Bonjour tristesse. Ze nam dit

succes niet ernstig op, maar eenmaal overgeleverd aan publiek en kritiek werd

zij spoedig een personage.