[Bas Banning 03] • Bas Banning en de Geheimzinnige Kabelbaan

Wat kun je nou verwachten van zo'n oud, aftands hotel aan de Rijn, als waarin de familie Banning logeerde'? Het droeg natuurlijk een plechtstatige naam, maar ze hadden het maar het Bergslootje gedoopt en eigenlijk was dat nog te mooi. En dan moest je het personeel daar hebben - een verzameling rariteiten, goed genoeg voor het museum. Ga daar nou maar eens aan staan, als je een plezierige vakantie wilt hebben. Bas Banning - net terug uit Amerika - zag er niets in . Er viel daar vast voor geen stuiver te beleven. Maar daarin vergiste hij zich. Want vlakbij het hotel bevond zich een kabelbaan. En die installatie zou het middelpunt worden van een reeks belevenissen, die niet voor de Amerikaanse onderdeden. Bas had op een gegven ogenblik best gewenst dat het Bergslootje toch maar alleen een heel oud, rustig hotelletje was geweest, want het lezen of dromen over avonturen is wel erg plezierig, maar het beleven van avonturen kan je maar beter aan anderen overlaten, vond Bas... Overigens presteerde Bas in de loop van deze geschiedenis iets waarvan iedere jongen droomt. Hij deed het eigenlijk onbewust en achteraf was hij er alleen maar dankbaar om dat hij het had mogen doen, voelde hij zich helemaal geen held of een dappere kerel. Met een van angst kloppend hart redde hij een kind het leven... Dit gebeuren is een prachtig hoogtepunt in dit boek, waarin naast de nodige spanning ook de humor een ruime plaats heeft gekregen. Dat begint al in het eerste hoofdstuk, waarin een plechtstatige, uitgestreken Engelsman zich genoodzaakt ziet in een paarse kamerjas - met gele kwasten - door een volle trein te lopen...