[De man die werk vond 03] • Trager Dan Snelheid

Louis Tinner is nooit een feminist geweest, maar hij heeft zijn vrouw Zoë wel toegestaan een carrière op te bouwen. Eerst was ze assistente van een modeontwerper, toen redactrice bij een tijdschrift, toen eigenares van dat tijdschrift en nu, sinds ze het tijdschrift heeft verkocht en rijk is, personal shopper. Intussen heeft Tinner z’n vierkant draaiende boekhandel verkocht en leeft hij op Zoë’s kosten. Hun zoon David wordt opgevoed door Zoë, haar ouders en, als het echt niet anders kan, door Tinner.

Met het vele geld van Zoë wordt een prachtig huis gekocht, dat vroeger nog heeft toebehoord aan Hugo Claus, een schrijver die volgens Tinner slechts één goed boek heeft gepubliceerd, in 1978. Vooral Claus’ gedichten waren niets, oordeelt Tinner, en hij zal proberen om betere gedichten te schrijven. Eerst zorgt hij ervoor dat hij eruitziet als een poëet. Maar het liefst van al zou hij ruggelings verdwijnen door een groot gat in de grond.

Trager dan de snelheid is een schitterende roman over een door de tragiek van de wereld getekende man. Hij probeert echter zo normaal mogelijk te functioneren, en dat heeft zo zijn gevolgen. Louis Tinner doet meeleven, vervloeken, lachen, instemmen en vertwijfeld het hoofd schudden. Hij is een adembenemende antiheld.