Op De Rug Gezien

Margriet de Moor maakte bij her entree in de republiek der letteren in 1988 grote indruk met haar verhalenbundel Op de rug gezien. Vrijwel elke recensent viel het op dat haar stilistische gaven niet anders dan volwassen genoemd konden worden, en ook de technische beheersing van het ambacht werd omstandig geprezen. De zeven verhalen gaan over mensen die proberen toegang te krijgen tot een wereld die zich slechts tegenstribbelend kenbaar wil maken. Op de rug gezien is een klassiek debuut, en verdient het om in de oorspronkelijke vorm heruitgegeven te worden. Margriet de Moor – al lange tijd erkend als een van Nederlands belangrijkste auteurs – is sinds De verdronkene (2005) ook internationaal doorgebroken. De Duitse vertaling Sturmflut is unaniem enthousiast ontvangen, en in Oostenrijk werd ze tot 'Auteur van het jaar' uitgeroepen door het tijdschrift Buchkultur. De Engelse vertaling zal in de loop van 2008 bij de prestigieuze uitgeverij Knopf verschijnen.

## Recensie(s) De debuutbundel van de inmiddels gevierde schrijfster bevat zeven zeer afwisselende verhalen, en dat in meer dan één opzicht. Er zijn lange en korte verhalen, zeer uiteenlopende hoofdfiguren, verschillende vertelwijzen en zelfs de plaats van handeling varieert van Sassenheim tot Kongo. Uiteraard zijn er ook overeenkomsten in deze bundel: De Moor heeft in haar beschrijvingen een voorkeur voor "outcasts": eenzame of heerlijk eigenwijze figuren. Zoals in het langste verhaal ("Comeback") de hoofdfiguur Sophie die enkele weken vanuit Australië terugkomt naar Nederland, o.a. om haar droefheid te begrijpen. De Moor weet zonder in cliché's te vervallen het emigrantenleven op te wekken, door te laten zien wat dat vertrek betekent voor een jong meisje. Het korte verhaal "De dag van zonnegloren" is een mooi sentimenteel en onopgesmukt relaas over een lieve vrouw die haar demente man één keer per week naar het dagverblijf brengt. Een goed inlevingsvermogen in verschillende situaties levert een eigen stijl en een prima bundel op. Verzorgde uitgave, kleine druk. (Biblion recensie, Jos Damen.) (source: Bol.com)