Verzamelde Gedichten

H. Marsman (1899-1940) is de dichter van klassiek geworden versregels als `Denkend aan Holland / zie ik brede rivieren / traag door oneindig / laagland gaan , `Groots en meeslepend wil ik leven en `De zon en de zee springen bliksemend open . Hij behoort ontegenzeggelijk tot de meest gelezen dichters van ons taalgebied.

In juni 1940 verdronk Marsman toen zijn schip in het Kanaal door de Duitsers werd getorpedeerd. Hij was pas veertig jaar oud, maar had al twee jaar daarvoor zijn Verzamelde gedichten samengesteld. De bundel geeft een prachtig beeld van zijn ontwikkeling als dichter: van vitalistisch expressionisme naar meer bezonnen, de dood bezwerende poezie.

**Recencie(s)**

Het poëtisch oeuvre van H. Marsman (1899-1940) is te verdelen in drie perioden. De 'eerste periode' (1919-1926) staat in het teken van het vitalisme en bevat expressionistische stijlkenmerken. Vanwege de gerichtheid op de kosmos spreekt men wel van 'kosmisch expressionisme'. De 'tweede periode' (1926-1936) is een periode van desillusie en doodsangst (mortalisme). De gedichten uit de 'derde periode' (1936-1940) zijn grotendeels ontstaan tijdens zijn verblijf in de Latijnse landen. Hoewel afstandelijker dan voorheen is Marsman zich hier zeer bewust van de dualiteit die in hem is. In 'Tempel en Kruis' vindt hij ten slotte een synthese in een klassiek-humanistische levenshouding. Marsman is een groots dichter, die veel voor de vernieuwing van de Nederlandse literatuur heeft betekend. Daarom zou iedere bibliotheek die deze 'verzamelde gedichten' nog niet bezit tot aankoop over moeten gaan. Pocketeditie, kleine druk.(Biblion recensie, L. Torn.)

(source: Bol.com)