Angela grabbelde onder in haar tas naar haar sleutels. Haar vingers voelden een wasknijper, daarna een tampon. Ze had kunnen aanbellen. Gregory’s auto stond op de oprit geparkeerd, maar ze was de manier gaan haten waarop hij de keren dat ze haar sleutel vergeten was de deur voor haar opendeed: alsof ze niet zijn vrouw was, maar een vreemde die hem had gestoord in een belangrijke taak. Hij maakte zijn sleutels nooit zoek, hij bewaarde ze aan een lange sleutelketting die hij vastmaakte aan een riemlus van zijn broek. Er zaten zeventien sleutels aan Gregory’s sleutelbos. Ze vormden een bult in zijn rechterbroekzak.
Toen Gregory de voordeur opendeed, trof hij zijn vrouw op handen en knieën op de stoep aan, gebogen over de inhoud van haar handtas.
Angela bespeurde rook van houtvuur in de hal en ze begreep dat haar minstens anderhalf uur seksuele activiteit voor de open haard in de woonkamer te wachten stond. Toen ze haar spullen had verzameld en in haar tas gegooid, stak hij zijn hand uit en trok haar omhoog. Ze gingen de keuken in en pakten zwijgend de plastic boodschappentassen uit. Toen alles op zijn plaats was gezet, zei Gregory: “Zullen we bij het haardvuur gaan zitten?” Dat zei hij altijd.
Ze liep met hem mee de woonkamer in en ging op de bruinieren bank zitten. Hij sloeg zijn arm om haar nek en trok haar naar zich toe. Hij beroerde haar vluchtig met zijn dunne lippen. Zijn snor voelde als een diertje dat op haar mond graasde. Hij stond op, ging naar de schakelaar bij de deur en dimde de lichten aan de muur. Toen keerde hij naar haar terug en kuste haar vuriger. Daarna trok hij haar op de handdoek die hij over het haardkleedje met het Chinese patroon voor het houtvuur had uitgespreid. Hij deed haar haar buitenmodel-kleren uit, vouwde ze netjes op en legde ze op een stapel op het tapijt.
Angela sloot haar ogen en dacht aan de verrukkelijke seks waar ze destijds met Christopher van had genoten in het doorgezakte bed dat ze hadden gedeeld toen ze jong waren. Ze hadden er hele weekenden aan besteed elkaar gelukkig te maken. Nog kon ze de penetrante geur van de lakens ruiken als ze die op maandagavond in de wasserette in de wasmachine propte. Soms was ze duizelig geworden bij de herinnering aan de passie, en dan had ze van de vochtigheid en de draaiende trommels met wasgoed weg gemoeten, de avond in, om af te koelen.
Gregory drapeerde zijn colbertje, broek en das over de houten hanger die hij altijd gebruikte. Daarna hing hij hem aan de haak achter de deur die hij daar speciaal voor dat doel had aangebracht. Hij trok zijn thermische hemd, zijn onderbroek en zijn sokken uit en legde ze achter een kussen op de bank. Hij liep naar de schakelaar aan de muur en deed het licht uit. Toen bukte hij bij de open haard en stak een lange koperen pook met een narrenkop tussen de smeulende houtblokken. Hij had vlammen nodig, flakkerend licht van een vuur. Eén keer had hij, toen hij dronken was, geprobeerd uit te leggen waarom, maar hij was niet verder gekomen dan een verhaal over een kampeertocht met de padvinders, voordat hij onsamenhangend werd.
“Ik haal een aanmaakstokje,” zei hij en schoot met zijn blote voeten in zijn bruinvilten pantoffels. Angela legde zichzelf zo goed ze kon in een wachtpositie: het ene been over het andere geslagen, de tenen gestrekt. Eén hand als ondersteuning van haar borsten met rekstrepen. Haar hoofd achterover om haar kinnen strak te maken. Hij knielde neer, ze hoorde zijn knieën kraken, hij leunde onhandig over haar heen en kuste haar zojuist onthulde hals. “Wacht op me,” zei hij en liep de salon door, zijn geslachtsdelen verbergend achter één hand. Nadat hij de deur had dichtgedaan, liet Angela zich gaan en haar lichaam nestelde zich comfortabel in het donker.
Toen hij enkele minuten later terugkeerde, hield hij een wit aanmaakhoutje als een estafettestokje voor zich uit. Hij ziet eruit als iemand die op het punt staat een wedstrijd te gaan lopen, dacht Angela. En terwijl hij bij het vuur hurkte en het met petroleum doordrenkte stokje in stukken brak en over de houtblokken verdeelde, leek het inderdaad wel of hij zijn positie in de startblokken had ingenomen en op het startschot wachtte. Toen het vuur eenmaal fel brandde, excuseerde hij zich nogmaals, ging naar de garderobe, waar Angela hem zijn handen hoorde wassen en zijn nagels borstelen.
Gregory had niets te maken met Angela’s orgasme twintig minuten later. Dat was volledig het werk van Christopher Moore. Het was de eerste keer dat ze Gregory ontrouw was geweest en tot haar verbazing merkte ze dat ze zich helemaal niet schuldig voelde. Ze lag op haar rug naar de kleuren van het vuur te kijken en vroeg zich juist af hoe lang het zou duren voordat Gregory zijn hoogtepunt bereikte, toen er een vonk uit het vuur op Gregory’s harige rug sprong en hij met een kreet van pijn van haar afsprong en met zijn rechterhand naar zijn rug sloeg. Zijn penis verloor snel hoogte en dikte, tot hij op een eenogig schepsel leek dat zich in een hol verschool. “Ik had het haardscherm moeten neerzetten,” bromde hij, terwijl hij zijn kleren verzamelde. En toen: “Sta je niet op?”
“Nog niet,” zei ze. “Het is heerlijk hier gewoon maar wat liggen.” Hij keek van bovenaf op haar volle omvang neer. Zijn hand bedekte weer zijn geslachtsdelen. Ze bracht haar lichaam niet in de gebruikelijke positie. Ze was geheel bij bewustzijn, maar haar lichaam lag plat en volledig ontspannen, alsof ze onder narcose was gebracht voor een op handen zijnde operatie.
Toen Gregory zijn onderbroek had aangetrokken en de kamer uit was om een kop thee te zetten, kwam Catherine naast haar moeder liggen. Ze moest een opstel schrijven in het Duits, over de kathedraal van Keulen, en ze maakte zich zorgen. Angela luisterde naar Catherine en zei dat ze het opstel mee moest brengen als ze vastliep, dan zouden ze er samen aan werken. Ze kuste het mooie gezicht van haar dochter, drukte haar hand en zei: “Je bent mijn volmaakte, volmaakte droomdochter.”
De deur ging open en Gregory kwam binnen met een blad met daarop twee glazen Tia Maria en een Chinese rijstkom met kroepoek van Marks en Spencer.
“Ich liebe dich, mam,” zei Catherine en toen was ze weg.
♦
Lionel zette zijn fiets op slot in de schuur achter in zijn kleine tuin. Hij was zijn handschoenen vergeten en zijn handen waren gevoelloos geworden van de kou en van het vastklemmen van het stuur. Terwijl hij moeizaam het sleuteltje van het hangslot omdraaide keek hij door de tuin naar het rijtjeshuis waar hij zijn vrouw achter het raam van hun woonkamer naar het tv-journaal van negen uur zag kijken. Nelson Mandela was op het scherm en Lionel vroeg zich af of hij dood was. Hij tikte op het raam voordat hij de keukendeur openmaakte en zijn vrouw draaide zich om en wierp hem vanachter het raam een kushand toe. Dat was hun avondritueel. Toen hij door de keuken liep, zag hij zijn avondmaaltijd op een met folie afgedekt bord naast de magnetron staan. Onder het eten zou hij zijn vrouw, die altijd dol was op nieuwtjes, over zijn dag in het hokje van de parkeergarage vertellen. Terwijl hij zijn jas uittrok, besloot hij dat de anekdote van vanavond zou gaan over de dikke vrouw die in zichzelf over haar dochter praatte.