Ty! poezjo, i ty, wymowo -
Jeden – wiecznie bedzie wysoki:
Odpowiednie dać rzeczy – słowo!
Gdy, z wiosną życia, duch Artysta
Poi się jej tchem jak motyle,
Wolno mu mowić tylko tyle:
„ Ziemia jest krągła – jest kulista!”
Lecz gdy późniejszych chłodów dreszcze
Drzewem wzruszą i kwiatki zlecą,
Wtedy dodawać trzeba jeszcze:
„U biegunów – spłaszczona nieco . . .”
Ponad wszystkie wasze uroki -
Ty! poezjo, i ty, wymowo -
Jeden – wiecznie bedzie wysoki:
Odpowiednie dać rzeczy – słowo!