De Jongen Die Vliegtuigen Jatte by Fontenaille, Elise -- Read -- Imperial Library of Trantor

Index

De loods

De Cessna

Eindelijk, de dag breekt aan, de hemel kleurt roze en groen, het licht krijgt een gouden glans.

komen vallen

Colt zit op een rots, met een pak koekjes aan zijn voeten. Een zwarte eekhoorn houdt hem in de gaten, komt dichterbij, kruipt in het pak en komt er weer uit met een koekje dat hij een eindje verderop gulzig naar binnen werkt, onder Colts geamuseerde blik... Sinds hij op de loop is, vormen de dieren zijn enige gezelschap. Ze hebben niet veel conversatie, maar goed...

In een gedeukte stacaravan in the middle of nowhere, midden in het bos, zit een niet meer zo jonge brunette met harde trekken, een zachte blik enfelblauwe ogen - de ogen van Colt - met schorre stem te praten, met een gedoofde peuk tussen haar vingers en een leeg bierflesje voor haar neus,..

De buren - collage

In een blauwe badjas die hem te groot is, ligt Colton in een gezellig huis op een tapijt somber naar het plafond te staren, met een pizzadoos aan zijn voeten.

de politievrouw In de camper

Helen schuift de rommel die op de kampeertafel ligt met de rug van haar hand opzij en rolt de collage open. Mo zit tegenover haar, met de benen wijd uit elkaar, zoals een vent, te lurken aan een peuk op een nogal kaduke stoel, gevonden op de vuilnisbelt, zoals bijna alles wat hier staat. Je vindt overigens heel behoorlijke spullen op de vuilnisbelt... Het is niet te geloven wat de mensen op dit eiland allemaal weggooien.

en de journalist

Een kleine, mollige vrouw van eenjaar of dertig, spinnijdig, met blauwe ogen, zwart haar en gefronste wenkbrauwen, aan een met papieren bedekt bureau. Tegenover haar een kerel van eenjaar of veertig in jeans, met een sikje en een pen in zijn hand. De hand van de jonge vrouw rust op een dossier dat zo dik is als een pot pindakaas.

(de kermodebeer)

Sinds de nacht van de collage, de nacht dat Helen is gekomen, weet Colton dat zijn dagen in vrijheid geteld zijn. Het net sluit zich... De winter loopt ten einde, maar de lente lijkt nog veraf. Hij is uitgeput, aan het eind van zijn krachten. Zijn onuitputtelijke energie heeft hem in de steek gelaten.

twintigste eeuw

Nawoord van de uitgever bij de Nederlandse editie