Als de les bijna voorbij is, hoor ik Sanchez aan de andere kant van de deuren van de gymnastiekzaal zijn peptalk afsteken. Dat doet hij wel vaker. Dan fluit hij eerder af, roept dat iedereen moet gaan zitten, zwetend en al, en houdt een toespraak over ‘gewoon doen’ of ‘een teamspeler zijn’ of ‘fitnessdoelen stellen’.
Flauwekul.
Deze keer heeft hij het over dit schooljaar, en wat onze fitnessdoelen moeten zijn voor de zomervakantie, die over acht weken begint. Het wordt tijd, zegt hij nu, om je op te geven voor de jeugdbasketbalcompetitie bij een plaatselijke club, of te gaan sparen voor wat gewichten, of wekelijks zelf een partijtje voetbal te organiseren in het park. Zorg dat je het hele jaar fit blijft! Blijf in training!
Laten we reëel zijn. Geen enkel team van de Ma-Ha zal ooit kampioen worden. Geen van die artistieke types zal ooit meedoen aan de Olympische Spelen of profsporter worden. Het doel van Sanchez is geen topsport. Hij probeert ons alleen maar gezonde activiteiten te laten doen om ons af te leiden van al die miljoenen slechte dingen die we in New York kunnen doen.
Alsof je door een keer in de week te voetballen geen crack meer zou roken als je dat zo nodig zou willen.
Nu houdt Sanchez een preek over de eisen die de Ma-Ha vanaf de vijfde stelt. Iedereen moet een teamsport uitproberen.
Iedereen.
Ook al ben je beroerd in sport. Het enige alternatief is dat je Afrikaanse dans kiest, wat een heleboel meisjes doen.
Het gymprogramma op de Ma-Ha is niet uitgebreid genoeg om iedereen vier jaar lang te plaatsen, dus krijg je in de derde en vierde elke dag gym en zijn vierde- en vijfdeklassers verplicht na school aan sport te doen en krijg je in die klassen minder gym, wat betekent dat je in de bovenbouw maar twee keer in de week gym hebt, in plaats van vijf.
“Denk aan je sport voor volgend jaar!” roept Sanchez. “En als je vragen hebt, kom dan gerust naar me toe.”
Iedereen vliegt naar de kleedkamer. Het is zo’n herrie dat ik alleen maar flarden kan verstaan van wat ze zeggen. Shane gaat basketballen en honkballen; Adrian honkballen en zwemmen; Brat wil ook gaan honkballen, maar niemand luistert naar hem. Malachy denkt erover te gaan schermen, vindt basketbal ook leuk, maar is bang dat hij misschien te klein is. Hij heeft het met Shane over het zelf organiseren van wedstrijden in de zomer om zijn kansen te verbeteren.
Titus duikt op dezelfde manier als gisteren de douches in en uit. Behalve een snelle blik op zijn smalle kontje, als hij naar de douche loopt, zie ik niks meer van hem; hij heeft zijn bruine ribbroek en zwarte sweatshirt met capuchon al aan voordat ik hem beter kan bekijken. Eenmaal aangekleed neemt hij de tijd voor zijn sokken en schoenen, terwijl hij luistert naar Adrian, die vertelt dat hij aan het sparen is voor een honkbalhandschoen.
Als ze naar buiten lopen, blijft hij op de bank zitten.
“Kom je?” zegt Adrian, bij de deur.
“Nah,” zegt Titus, “ik heb nog van alles te doen.”
“Weet je het zeker?”
“Tot straks.”
“Whatever.” Adrian en de anderen zijn weg.
Titus blijft een paar minuten op de bank zitten. Hij staart in de ruimte. Dan loopt hij naar de spiegel – die grote die de meisjes niet eens hebben – en kijkt naar zichzelf.
Hij draait opzij en kijkt weer. Haalt zijn vingers door zijn haar. Hij trekt zijn sweatshirt omhoog en kijkt naar zijn bleke, witte-jongensbuik. Zijn ribbroek hangt losjes over zijn heupen. Even trekt hij zijn shirt nog verder omhoog totdat hij zijn holle, haarloze borst ziet en dan rukt hij het weer omlaag.
Hij gedraagt zich als een meisje. Of zoals ik dacht dat alleen meisjes zich gedroegen.
Hij pakt zijn rugzak en loopt de deur uit.
Heeft Titus al eens een vriendinnetje gehad?
Ik weet het niet.
Ik denk het niet.
Vorig jaar wist de hele school dat hij Winifred leuk vond, maar ik geloof niet dat ze ooit iets met elkaar gehad hebben. Ik hoorde hem met Adrian praten over meisjes als Cammie en Taffy; het is duidelijk dat hij geïnteresseerd is. In meisjes, dus.
Waarom heeft hij nog niets met iemand gehad?
Malachy heeft met een heleboel mensen iets gehad. Adrian ook. Shane is pas dit jaar op school gekomen maar hij heeft iets gehad met mij en nu met Jazmin. Zelfs Brat, die toch iets heeft van een laatbloeier. Hij scharrelde afgelopen oktober een paar weken met een meisje uit de derde.
Maar Titus – met niemand.