1 Szkoła Mechaniczna Marynarki Wojennej (hiszp. Escuela de Mecánica de la Armada, ESMA) – szkoła w Buenos Aires kształcąca mechaników i marynarzy. W czasach dyktatury wojskowej (1976–1983) w kasynie oficerskim szkoły przetrzymywano i torturowano przeciwników reżimu. Przewinęło się przez nie około 5 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci. Od 2004 r. miejsce pamięci i muzeum. (Wszystkie przypisy pochodzą od tłumaczki).
2 Matki z Plaza de Mayo (hiszp. Madres de Plaza de Mayo) – ruch argentyńskich matek, których dzieci zaginęły podczas dyktatury wojskowej. Pomagają rodzinom w szukaniu bliskich i domagają się ukarania zbrodniarzy.
3 Zdanie przypisywane Che Guevarze.
4 Wojna o Falklandy-Malwiny – konflikt zbrojny między Argentyną i Wielką Brytanią z 1982 r. o archipelag na południowym Atlantyku, będący od lat przedmiotem sporu między obu państwami. Po trwających trzy miesiące walkach Falklandy pozostały w rękach Brytyjczyków.
5 Chodzi o hiszpańską wojnę domową z lat 1936–1939, która zapoczątkowała trwającą 35 lat dyktaturę Franco. Ojciec Ibarry należał prawdopodobnie do maquis, antyfaszystowskich partyzantów, którzy uciekając przed frankistowskimi represjami, pod koniec wojny zbiegli w góry i stamtąd kontynuowali zbrojny opór.
6 Grupy Zadaniowe (hiszp. Grupos de Tareas) – grupy złożone z wojskowych oraz członków sił bezpieczeństwa i oddziałów paramilitarnych, które w latach dyktatury za przyzwoleniem władz zwalczały przeciwników reżimu.
7 Operacja Różaniec (hiszp. Operación Rosario) – argentyńska inwazja na Falklandy rozpoczęta 2 kwietnia 1982 r., bez formalnego wypowiedzenia wojny Wielkiej Brytanii.
8 Nepalscy Gurkhowie brali udział w wojnie o Falklandy-Malwiny, służąc w szeregach brytyjskich.
9 Desaparecidos, dosł. „zniknięci” – przeciwnicy argentyńskiego reżimu porywani z ulic i domów, których los do tej pory pozostaje nieznany. Większość ginęła wskutek tortur. Zwłok pozbywano się podczas tzw. lotów śmierci – zrzucając je z samolotu do Oceanu Atlantyckiego. Szacuje się, że w latach 1976–1983 w Argentynie „zniknęło” około 30 tys. opozycjonistów.
10 Rury – potoczna nazwa cel o niewielkiej powierzchni, która pozwalała jedynie usiąść na podłodze.
11 Emilio Massera (1925–2010) – członek junty wojskowej rządzącej w Argentynie w latach 1976–1978; Jorge Acosta (ur. 1941) – członek Grupy Zadaniowej odpowiedzialny za tortury, w 2011 r. skazany na dożywocie.
12 W latach dyktatury wojskowej członkowie służb bezpieczeństwa porywający przeciwników reżimu jeździli ciemnozielonymi fordami falcon. Model ten stał się symbolem represji z tamtego okresu.
13 Montoneros – lewicowa partyzantka działająca w Argentynie w latach 1970–1980. Miała na koncie zabójstwa, porwania dla okupu, zamachy i zbrojne powstania.
14 Ustawa o należnym posłuszeństwie (hiszp. Ley de Obediencia Debida) – ustawa z 1987 r. zwalniająca wszystkich oficerów do stopnia podpułkownika włącznie z odpowiedzialności za represje w latach dyktatury.
15 Tatiana i Laura Britos zostały oddane do adopcji w 1977 r., po tym, jak porwano ich rodziców. W 1980 r. zwrócono je rodzinie. Był to jeden z nielicznych przypadków legalnej adopcji dzieci ofiar dyktatury wojskowej. Najczęściej dzieci opozycjonistów – także te, które urodziły się w więzieniu – trafiały do rodzin oficerów i dygnitarzy reżimu, po uprzednim sfałszowaniu metryki urodzenia.
16 Adolfo Pérez Esquivel (ur. 1931) – argentyński architekt, rzeźbiarz i pisarz. W 1980 r. otrzymał pokojową Nagrodę Nobla za walkę w obronie praw człowieka.
17 Estela Alberti i Ricardo Soria – przywódcy montoneros porwani w 1980 r., do tej pory uznani za desaparecidos.
18 FAR (Fuerzas Armadas Revolucionarias) – marksistowsko-leninowska zbrojna organizacja polityczna w Argentynie, powstała pod koniec lat sześćdziesiątych, w 1973 r. połączyła się z montoneros.